Mijn man las het artikel door en zei: 'Ze zullen je verwijten dat je elitair bent.' Zo'n moderne gemeenplaats die te pas en te onpas wordt gebruikt! Als ik een kind dat Suske en Wiske wil lezen (en hoeveel dertienjarigen doen dat nog) daarvoor in de plaats De Brief aan de Koning onder de neus zou willen duwen, ja dan.,. Maar als ik datzelfde kind geleidelijk aan veel eerder had kunnen brengen tot het lezen van lectuur die eindelijk zou leiden tot het genieten van De Brief aan de Koning, nee, dan zou dat geen elitair karwei zijn. Afijn, zou m'n dochter zeggen, je ploetert maar door, hoor. Inderdaad, we ploeteren door. Ik ga een uurtje wieden. Deze zomer stond ik soms wel vijf tot zes uur per dag ondersteboven kweek en zevenblad en andere rotzooi uit te trekken. Mijn goede bodembedekkers, zoals pachysandra, de paarse lamium, vergeetmijnietjes, viooltjes en maagdepalm moeten het op den duur winnen. Maar van al dat gebukt staan heb ik het gevoel dat mijn haren naar voren gaan groeien, zoals de sik van Michel Angelo (zegt men) naar boven begon te groeien toen hij op de steigers de zoldering van de Sixtijnse Kapel lag te schilderen. Ach, laat het alsjeblieft geen van beide waar zijn.
An Rutgers van der Loeff-Basenau (1910-1990) was een Nederlandse kinderboekenschrijfster. In 1974 hield zij op verzoek van NRC Handelsblad een 'Hollands Dagboek' bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten