Wim Verstappen -- 5 juli 1977

Dinsdag Een agent komt op de boerderij, niet om te helpen het verkeer weg te houden, maar om de dader op te sporen van een botsinkje gisteravond in het dorp. Een van onze chauffeurs heeft bij het achteruit steken met een grote bestelwagen niet gemerkt dat een auto geschampt werd. Omstanders hebben het wel gezien, gelukkig, en zodoende staat de agent hier. Hij maakt zich eerst onmogelijk door de verkeerde auto aan te wijzen, een witte Mercedes-bestelwagen waarop met grote letters de naam van een autoverhuurbedrijf. Het was zo'n witte Mercedes met dat woord erop, houdt de agent vol en hij vindt het erg misselijk van ons als wij aan de hand van de papieren kunnen aantonen dat wij deze auto pas vanochtend gekregen hebben. Op een andere bestelauto van een geheel ander merk en met een geheel andere naam er op ontdekt onze agent dan sporen van een verse aanrijding, en hij wijzigt ter plekke zijn verklaring: de gezochte auto is nu ineens een Hanomag waarop het woord 'film' stond. Wij nemen ditmaal vlot aan dat deze auto wel een botsing gemaakt zal hebben, maar de agent heeft het nog lastig met ons omdat hij de veranderingen in het signalement probeert te verbergen onder super-autoritair optreden.
Frans Rasker heeft rushes gezien. Zelf ga ik nooit kijken. Omdat wij op Japans materiaal filmen, waar het laboratorium in het geheel geen ervaring mee heeft, zijn er spanningen tussen de cameraploeg en dat laboratorium. Het Fuji-materiaal kost de helft van Kodak, in Hollywood draait men er vaak liever op dan op dat van Kodak (waar men dan op terugvalt als Fuji uitverkocht is) en wat goed genoeg is voor Kurusawa (de top-regisseur van Japan) is goed genoeg voor mij, zodat ik mij van de problemen die het laboratorium misschien heeft niet al te veel aantrek. Maar het is goed te horen van Rasker dat het er allemaal goed opstaat, precies zoals het in het draaiboek staat. We werken dat draaiboek verder exact af. Van de 387 scènenummers zijn er geheel volgens plan in de eerste week 39 gemaakt. Vier weken liggen nog voor ons. Nu we op elkaar ingespeeld raken loopt het draaien veel vlotter, tegen zessen staat het laatste shot van de dag er op. Zo rijk geconstrueerd is het verhaal van Vestdijk dat wij in onze eerste draaiweek nog maar één scènetje met hoofdrol Frederik de Groot gemaakt hebben, hij komt later wel aan bod. Over vier weken komt mijn privé-leven ook weer op gang als ik mijn ouders tien dagen naar Ierland haal. Ik kijk er wel naar uit.

Wim Verstappen (1937-2004) was een Nederlandse filmregisseur. Van 29 juni tot 6 juli 1977 hield hij voor NRC Handelsblad een 'Hollands dagboek' bij, toen hij bezig was met de Vestdijk-verfilming Pastorale 1943.