[Arles, omstreeks 11/14 april 1888]
[...] Nu moet ik je zeggen dat ik aan de twee schilderijen werk waarvan ik herhalingen wilde maken. De Roze perzikboom geeft me de meeste moeite. Je ziet aan de vier vierkanten aan de achterzijde [van dit blad] dat de drie boomgaarden min of meer een geheel vormen. Ik heb nu ook een kleine Pereboom, staand formaat, eveneens geflankeerd door twee doeken in de breedte. Dat maakt zes doeken met bloeiende boomgaarden. Ik tracht op het ogenblik elke dag er wat aan te verbeteren, en ze te zamen tot een geheel te maken. Ik durf te hopen op nog drie andere die eveneens bij elkaar horen, maar die zijn nog pas in embryonale toestand. Dat ensemble van negen doeken zou ik wel graag willen maken.
Je begrijpt dat het ons geoorloofd is de negen schilderijen van dit jaar te beschouwen als de eerste opzet van een veel grotere, definitieve wandversiering (de huidige bestaat uit doeken van 25 en van 12), die het volgend jaar naar absoluut dezelfde motieven zou worden uitgevoerd.
Ziehier het andere middenstuk van de doeken van 12. Violette grond, op de achtergrond een muur met rechte populieren en een zeer blauwe hemel. Het pereboompje heeft een violette stam en witte bloemen, een grote gele vlinder op een van de bloemen. Links in de hoek een tuintje met geel riet omzoomd, groene heesters en een bloembed. Een roze huisje. Dat zijn dus de details van de decoratie van bloeiende boomgaarden die ik voor je bestemd heb. Alleen bestaan de laatste drie doeken nog pas in een voorlopige staat; ze zouden een zeer grote boomgaard, omzoomd door cypressen en grote pere- en appelbomen, moeten voorstellen. De Brug van l'Anglais voor jou vordert goed en zal, denk ik, beter worden dan de studie [...]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten