Maandag, 4 mei 1987. 17.10 uur. Tent bij meer
Toen vanmorgen de zon heel even waterig scheen, liep ik met Annet naar het Oostenrijkse kamp. We hoorden dat een Oostenrijker strompelend terug was gekeerd. Hij had hersenletsel en kreeg al een paar uur een infuus om zijn bloed te verdunnen. Twee anderen ondernamen de tocht naar onze tent om hun vingers door Annet te laten verbinden. Verschillende topjes waren zwart. Bevriezing. Zorgvuldig droogde Annet de vingers en wond er steriel gaas om.
De Oostenrijkse expeditiearts heeft ischias en ligt al dagen in zijn slaapzak. Een andere deelnemer is gynaecoloog en heeft zijn taken overgenomen, maar hij vertelde dat er nauwelijks medicijnen zijn.
Vier weken hielden we ons afzijdig van wat er bij de Oostenrijkers gebeurde, nu komen hun problemen heel dichtbij. Straks moeten we nog onze infuuszakken, pijnstillers en antibiotica opofferen.
20.00 uur. De expeditie van 1984 had de Everest beklommen. Felicitaties, telegrammen: door de telefoon sprak ik Jet en zei dat het voorbij was. Nog tien dagen, dan was ik terug in Eemnes. 's Avonds feest.
Vier dagen voor ons vertrek uit Kathmandu zei Han dat de verslaggever van Dick Bass' team me een paar vragen wilde stellen. Han had hem een paar keer ontmoet en de man had een van de Slowaakse topbeklimmers gesproken. Bij het gesprek met Han en die Amerikaan begonnen de suggesties dat ik de top niet zou hebben bereikt. Ik was moe en kwetsbaar. Teamleden kwamen met grove aantijgingen.
Vanmiddag probeerde ik Annet uit te leggen wat er die laatste dagen in Kathmandu gebeurde. Het lukte maar half. De la met die herinneringen heb ik te hard dichtgetrapt. ‘Ben je dan niet tevreden’ vroeg Annet, ‘met wat die Reuterscorrespondente ons vertelde, toen ze de lijst met Everestklimmers uit haar tas pakte?’
Elisabeth Hawley had ons laten zien dat achter nummer 161 mijn naam stond. ‘Those rumours, you weren't the first. Gossip.’ Ze vertelde dat van Messner, toen hij de Everest zonder zuurstof beklom, half Nepal beweerde dat hij stiekem zuurstofflesjes bij zich had.
Hawley zei ook dat het najaar van 1984 een ‘funny season for Everest’ was. De politie. Dick Bass. Die foto van de top? ‘Even Hillary hadn't one.’ De andere beschuldigingen zoals het touw dat er niet zou zijn, een beertje dat ik niet had gezien. ‘No doubt, it's proved they were wrong.’ Ze had er pas nog een leuk artikel over geschreven, ik zou het eens moeten lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten