Jeroen Krabbé -- 11 januari 1984

• Jeroen Krabbé (1944) is een Nederlandse acteur en schilder. In 1984 hield hij vanwege zijn rol in een tv-serie over Willem de Zwijger een week lang een 'Hollands Dagboek' bij voor NRC Handelsblad.

Woensdag
Zoals elke woensdag ombijt ik met Jacques Senf in het Garden Hotel om de 'lopende zaken' af te handelen. Nu met Willem en Anne is het zeer druk, en aangezien hij mijn zaken behartigt valt er baaie veel te bespreken. Ik moet b.v. nú al beslissingen nemen over lente '85, over een tentoonstelling in het Singermuseum in Laren, waar ik samen met mijn vader en wijlen mijn grootvader een tentoonstelling krijg.
Het is momenteel iets te ver weg. Half elf nemen we diepgaand de 'notes' van Ate door. We duiken zeer minutieus in bepaalde scènes. Het doet me elke keer goed als ik merk dat iedereen gefocussed is op wat er gebeurt. Ernst (men. Kraler) is met zijn speurende ogen me zeer van nut. Liesbeth (Miep) is zo lief te souffleren. Heeft vooral aan mij een lastige klant. Wanneer krijg ik nu verdomme die tekst 's in me kop? Iedereen schijnt hem al te kennen... Luk is vandaag onnavolgbaar als meneer Van Daan. Aandoenlijk en irritant tegelijk, precies zoals 'ie moet zijn. Tevreden Verlaat ik Gebouw de Arend.
Om half vijf fotosessie bij mij thuis. Er moeten enkele publicitetts foto's gemaakt worden van het hele gezin. Jakob vindt het nix. We trachten hem met enkele extravagante speeltjes af te leiden, zoals een echte camera, een glas pepsels, oud fotomateriaal etc. Weinig resultaat. Gelukkig trekt hij enkele keren een top-gezicht. Onderwijl blijven wij vieren schaapachtig hetzelfde 'lachende' gezicht houden. Hopelijk worden de foto's van dit verwaaide zigeunergroepje aardig. Ik kijk naar Koot en Bie, en vraag me af hoe het mogelijk is om zo briljant te zijn? God, wat zijn die twee goed! Cinevisie. Ik ben verre van ontevreden. Ik vind het vooral leuk om al die verschillende scènes achter elkaar te zien. Het vervult mij met gepaste trots. Cees is nog bezig met de afkondiging als mijn geliefde moeder belt... (Hoe kan 't ook anders met een Jiddische Memme). Ze was geroerd, die schat. Veel telefoontjes, allemaal zeer positief. Mary Dresselhuys belt me. Ik vertel haar dat ik tijdens het interview veel aan haar gedacht had, en wat voor invloed zij op mijn werk heeft gehad. We doen het beiden met een lacherige gegeneerdheid af. Ik hou veel van haar.