• Harmen Meijndertsz van den Bogaert (1612-1648) was een Nederlandse zeeman die in 1634 te maken had met indianen die in Nieuw Nederland (waar nu New York is) leefden. Zijn journaal uit die tijd is opgenomen in Indianenverhalen.
Adi :24: ditto
Wesende sonnendach, soo sach Ick in een huijs een persoon die sieck was. Dese hadden bij hem ontbooden 2 van haer Meijsters die hem souden cunnen genesen die sij sunachkoes hieten. Ende met dat die quaemen begonsten te singen ende een groot vier [vuur] aen te legen. Deden het huijs rontom wel dicht toe maecken dat daer geen wint in conde coemen ende doen deden ider van haer een slangevel om haer hooft ende wossen haer handen ende aengesicht. Naemen doen den siecken persoon ende leijdcn hem doen voor dat Groote vier. Naemen een back met waeter daer sij wat medecijn in deden, wossen doen een stock daer in 1/2 elle langh ende staecken haer daer mede in den keel dat men daer geen endt van sien conden ende spoogen doen den patienten op sijn hooft ende over sijn heele lijf. Ende doen hadden sij seer veel parten ende grillen [streken en kuren] met roepen en rasen, inde hande te clappen gelijck haer manier is met veel bewijsen dan op het een ende dan op het ander dingh dat sij sweeten dat haer dat sweet van alle canten afloopt.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten