15 november
Ik weet niet of de existentialisten in de oorzaken van hun 'nausée' ook de vunze walmen van de partijpolitiek en de stinkende uitwasemingen van de internationale politiek hebben begrepen.
Het zal wel wezen want als men de bladen ook leest niet om de boeiende faits divers alleen dan kan men niets anders dan walg gevoelen voor het brassen en hoereren - letterlijk en figuurlijk -van de sociale élite der Societas Mundi. Dat de kleine pennevarkens-om-den-brode die dit brassen en hoereren in een aanvaardbaar kleedje moeten steken, hun pen in de stront moeten doppen, kan ik gedeeltelijk en geredelijk aanvaarden al zou ikzelf niet gaarne veroordeeld zijn om iedere dag of zelfs maar iedere week een politiek artikel te schrijven. Om zo voortdurend in de stront te moeten roeren en er niet in bezwijming bij te vallen moet men tenminste onderchef van de internationale reinigingsdienst zijn geweest.
Ik herinner mij bij Céline, of is het bij Aragon, eens te hebben gelezen dat een journalist kan liegen als 'trente six mille mouches à merde'. Ik vertel dit aan B. die al direct met zijn repliek klaar is: 'Als t journalist gelijk is aan 36.000 strontvliegen, dan verwondert het mij begot niet dat zij het zolang uithouden!'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten