woensdag 8 juli 2015

Willem Oltmans -- 9 juli 1966

Willem Oltmans (1925-2004) was een Nederlandse journalist. Zijn dagboeken (76 delen) zullen in hun geheel online worden gezet bij de dbnl. De papieren versie wordt uitgegeven on der de titel Memoires.

9 juli 1966
We reden naar De Kievit in Wassenaar. Frits las in mijn dagboek. ‘Hoe kan je je hele leven schrijven?’ vroeg hij. ‘Ik vind hardop denken in een dagboek knap vermoeiend.’ Hij las dat ik meende dat mijn intieme vriendschappen, met hem, Richard, Erik en John een vorm van kruisbevruchting waren en voor mij een enorme verrijking van mijn leven vormden. Wanneer ik een jawoord zou geven aan een van hen, zou ik dit met inzet van mijn hele wezen doen. ‘Schrap mij maar van je lijstje,’ zei Frits. Ik zou van je kunnen houden, maar ik zou me nooit aan je kunnen geven. Ik kan me aan niemand meer geven.’ Wat hij zei klopt natuurlijk helemaal niet. Trouwens, of hij wel of niet van me houdt of zich aan me geeft, I love him for always. [noot: In 1991 geldt dit nog steeds.] Vlakbij De Kievit vroeg hij me eerst even in een donkere laan af te slaan. Ik vermoedde dat hij weer wilde leren rijden, met draaien en wenden. Maar hij wilde me gewoon een zoen geven. Later, toen ik naar huis reed vroeg hij of ik zijn dagboek wilde bewaren. ‘Rij voorzichtig en maak een ontbijt voor je moeder.’

10 juli 1966
Ik vertelde mam wat Frits had gezegd. Zij antwoordde: ‘Zou hij voor zijn eigen moeder wel eens ontbijt maken?’
Henk Hofland zei laatst dat Verrips met diens auto-ongeluk nabij Sassenheim zelfmoord had gepleegd. Dat is waanzin. Het is al te gemakkelijk om je er zo vanaf te maken, maar dat is tegenwoordig typerend voor hem. Hij is een waardeloze zak geworden, wat ik hem ook heb gezegd, want die onzin maakte me woedend.
Had een bijzonder gesprek met Gerard Croiset. ‘Ken uzelve is onze belangrijkste taak, zoals reeds in de oude tempels van Egypte stond geschreven.’ Croiset is overtuigd dat God, om zichzelf te leren kennen, een proces moest ondergaan, en dat is de mens. ‘Hij deed de mens de eer aan om in dat proces te mogen plaats nemen. De mens, daarentegen, is pedant genoeg om zichzelf als de hoogste uiting van de goddelijke schepping te zien. De mens is het spiegelbeeld Gods. Om God te kunnen benaderen kaatsen wij vanuit die spiegel terug. De spiegel bestaat uit facetten. Leven is het bijslijpen van de kanten. Hoe scherper die kanten hoe beter de mens resoneert. Hoe scherper geslepen hoe exacter op God afgesteld, des te scherper geeft de mens het beeld Gods weer.’ Ik had moeite hem te volgen. Ik heb zijn gedachten uitgetypt en zal ze Frits, Erik en John voorleggen. Volgens Croiset bestaan er drie vormen van liefde: liefde gebonden aan materie (seks); liefde gebonden aan geest; en liefde gebonden in zielenovereenkomst. Ik vroeg hem deze laatste nader te omschrijven: ‘Dat is liefde waarbij men los-vast aan elkaar is gebonden, in vrijheid gebonden, door liefde, maar door goddelijke liefde. De wens Gods is liefde.’

Geen opmerkingen:

Een reactie posten