zondag 30 januari 2022

Paula Geerts • 31 januari 1938

Paula Geerts (1922-1940) was een diepgelovig meisje, dat van haar veertiende tot haar zestiende een dagboek bijhield, waarin ze vaak over haar geloofsvragen schreef. Ze kwam om het leven bij een bombardement aan het begin van de Tweede Wereldoorlog. 

24 JANUARI, MAANDAG
Wat er toch met mij aan de hand is, ik begrijp er niets van. Ik heb gisteren en vandaag zo'n droevige bui, vreselijk! En zonder enige reden. Ik moest hemelsblij zijn, maar 't is heus onmogelijk. En nu is toch alles in orde. Ik heb eigenlijk zin om eens heel flink, woest te huilen, zo'n kwartier lang. Misschien waren die 14 dagen van spanning en wachten wel wat teveel voor m'n „overspannen" zenuwen, 't Is in ieder geval vervelend.
Gisteren met vader gaan wandelen naar de Kapellenberg. Best fijn.

30 JANUARI, ZONDAG.
Er zijn hele nieuwe werelden deze week voor mij opengegaan. Ik kan niet geloven dat de mensen zo slecht zijn. 't Ontmoedigt me. O, ik vind mezelf 'n lafaard, net als die rijke jongeling ben ik: als 't er op aankomt alles weg te geven, krabbel ik terug. Vanmiddag „De Heilige Proletariër" gelezen. Prachtig. Maar bij mij blijft alles hol gefilosofeer. Met de theorie kan ik bewijzen, dat het wegschenken het beste is, maar doen? Ho jé, nee, ik ben zo flauw, zo verwend, zo laf! Nou, ik zal er maar mee uitscheiden, want met al die woestheid schiet ik geen lor op.

3 FEBRUARI, DONDERDAG.
Maandag en Dinsdag vrij gehad, vanwege Prinses Beatrix. Fijn.
Vanavond te biechten geweest. Ik ben woest. Zaterdag idem. Schijnbaar is er geen mens die me wil of kan begrijpen. Ik zal P. Braun maar weer eens schrijven. Die interesseert zich tenminste voor je. Overigens 2 rotte weken geweest. Er moest nodig eens verandering komen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten