28 oktober De herfst is nu wel op z'n hoogtepunt. Het is zacht en betrekkelijk zonnig, en in dit licht oogt de ene bosrand nog spectaculairder dan de andere. Hoe je verder ook over beuken kunt denken, ze verkleuren fantastisch. Ze hebben iets heftigs, iets gepassioneerds. Beuken zijn romantici. (In de driehoek Oosterbeek, Wolfheze, Doorwerth. Toen ik op die beuken liep te broeden, viel mijn oog op een paar solitaire berken op een heideveld - dat zachte, uniforme geel, zo introvert, zo melancholiek; berken hebben voor mij geen nadere aanbeveling nodig.)
Kasteel Groeneveld, de Groeneveldlezing door Auke van der Woud. Ernstige vormen van sociaal verkeer. Hij heeft beloofd me de tekst van zijn verhaal toe te sturen, ik geloof dat ik het er niet helemaal mee eens was.
29 oktober Er zijn dagen dat ik bespottelijk weinig te doen heb. Twee telefoontjes - en als het ene gelukt is, denk ik: laat ik het andere maar uitstellen, dan heb ik morgen ook wat te doen. Daarover dan een dagboekaantekening, en het zit er weer op. Het zal niet lang meer duren of ik kan mijn Dostojevski's gaan herlezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten