13 december
Moeders sterfdag. Aan haar gedacht. Ze heeft de verdwijning van de formule 'maar ik heb het niet breed', die haar zo dwarszat, niet mogen meemaken!
's Middags de Scythische, daarna het Derde, in Amsterdam: het belangrijkste optreden in mijn Hollandreis. Het is eigenlijk geweldig om het concert te beginnen met de Scythische suite, die voor het eerst op het programma staat. Hij werd goed ontvangen, zij het een tikje gereserveerd. Daarna speelde ik het Derde pianoconcert, beter dan gisteren, ik maakte er geen potje van en voerde zelfs het tempo op. Een buitengewoon succes: de zaal (voor driekwart vol) stond op en klapte staand; een deel van het orkest stond eveneens op. Dat was voor het eerst in mijn leven en ik was er opgewonden van. Daarna dronken we thee bij Schmuller. De avond bracht ik thuis door.
14 december
's Morgens herhaalde ik wat gisteren en eergisteren misging in het Derde pianoconcert. Een brief van Ptasjka waar ik al een paar dagen op had gewacht. Ze komt waarschijnlijk morgen aan.
's Avonds vertrek ik naar Rotterdam, op dezelfde manier als eergisteren naar Den Haag, alleen nu een stukje verder. De zaal in Rotterdam is kleiner en dit optreden is ook minder belangrijk. Het is voor het eerst dat ik drie dagen achter elkaar speel. Ik voel de vermoeidheid, ben in een slaperige stemming. Ik koos iets tragere tempi. Ik speelde correct, maar tijdens een langzame variatie viel ik bijna in slaap en maakte een gevaarlijke fout door een verkeerde sprong te maken. Het succes was echter enorm: de hele zaal rees op, net als het hele orkest (Wat een orkest! Een van de beste van Europa!) Het maakte grote indruk op mij. Daarna anderhalf uur terug in de sneltrein naar Amsterdam.
15 december
's Avonds arriveerde Ptasjka uit Parijs; een tedere ontmoeting. Maar ze is nerveus en vermoeid: ze had gedoe gehad met haar jurken voor Amerika. Bovendien is ze schor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten