DINSDAG 8 SEPTEMBER
Mijn vaste Tweede Kamer pas is klaar. Vanaf nu kan ik zelf in de PW-vleugel komen. Die vleugel is, anders dan die van de andere partijen, afgesloten voor iedereen, behalve de eigen fractie en eigen fractiemedewerkers. Mijn nieuwe pas heeft ook als voordeel dat ik niet meer door de detectiepoortjes bij de ingang van het Tweede Kamergebouw hoef. Ik kan dus in principe meenemen wat ik wil, besef ik verbaasd. Ook pistolen en bommen.
Op het secretariaat staan saucijzenbroodjes en kaasbroodjes voor ons klaar, omdat Wilders afgelopen zondag 46 is geworden. Zelf is hij er niet. Wéér niet. Ik heb hem tot dusver nog niet vaak gezien.
Terwijl we ons tegoed doen aan de broodjes, mokt Jolanda na over de weigering van het kabinet om te vertellen wat de kosten zijn van massa-immigratie. "Ik kreeg gelijk rillingen over mijn rug toen ik het hoorde! Dan zullen de cijfers wel heel negatief zijn"
Floor vertelt dat een verslaggever zaterdag bij een training van kandidaat-gemeenteraadsleden Ehsan Jami, in 2007 oprichter van het Centraal Comité voor Ex-moslims, heeft gespot, "Heel irritant. En die journalist had natuurlijk al een foto gemaakt voor we hem weg konden sturen." De Roon is bijna de hele dag weg voor vergaderingen. Als hij s middags even achter zijn computer zit, begint hij opeens hard te lachen. Zijn fractiegenoot Dion Graus heeft Kamervragen gesteld over een man die zijn drie katten op wrede wijze om het leven heeft gebracht. De dader is weggekomen met dertig uur taakstraf.
Raymond: "Wij opperden gekscherend tegenover Dion dat de dader geconfronteerd zou moeten worden met foto's van zijn slachtoffers. Nu zie ik dat Dion die eis ook echt in zijn Kamervragen heeft opgenomen, haha." Maar liefst negen P W-medewerkers hebben hem het krantenbericht over de dierenbeul toegestuurd; Floor was precies dertig seconden eerder dan Wilders, heeft Graus verklaard.
Toch had hij, toen ze de kwestie in de fractie bespraken, verbaasd gereageerd dat hij überhaupt Kamervragen over de kattenmoordenaar mocht stellen. De vorige keer kreeg hij in een soortgelijk geval geen steun van zijn collega's. "Het is alweer een tijdje geleden, dus nu kan het wel weer een keer" had Geert volgens De Roon geantwoord. Graus profileert zich in de pers als hardcore dierenliefhebber. Inmiddels weet ik dat PVVers, om de krant te halen, hun weerzin jegens of passie voor iets maar al te graag aandikken, maar Dion is écht verzot op dieren. De Tweede Kamer kampt met een muizenplaag; ik zie ze regelmatig langs de verwarmingsbuizen lopen en Evelien had laatst zelfs visite in haar bureaula. De facilitaire dienst van de Kamer probeert de beesten te verdelgen met doosjes gif. Bij de PW heeft dat evenwel geen enkele zin; Graus haalt alle gifdoosjes weg.
Ik maak nog een praatje met Peter. Hij vertelt dat hij blij is dat hij bij Brinkman zit, en niet bij De Roon. "Hero is een flapuit. Raymond staat er juist om bekend dat hij nooit wat leuks zegt. Hij is zo gesloten als een oester, vooral als het over fractieaangelegenheden gaat." Daar ben ik dan mooi klaar mee, denk ik.
WOENSDAG 9 SEPTEMBER
Op het toilet - de herentoiletten en het damestoilet zitten in één ruimte - tref ik Hero Brinkman, die druk bezig is met zijn haar. Hero is dol op spiegels, heeft Peter al eens gegrinnikt. Brinkman schrikt van mijn entree. "Hallo," zeg ik.
"Eh, hallo," stamelt hij en loopt dan snel naar buiten. De Roon vertelt over een boze burger die heeft gemaild dat de politie botweg heeft geweigerd zijn aangifte van mishandeling in behandeling te nemen. Gedecideerd: "Hier kunnen we verder niks mee, behalve de burger doorverwijzen of op de goede weg helpen."
Even later treft hij op een website iets aan over hooligans. "Hé, hiermee kunnen we in de krant komen!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten