Ank van der Moer -- 25 september 1980

• Ank van der Moer (1912-1983) was een Nederlandse actrice. In 1980 hield ze voor NRC Handelsblad een 'Hollands Dagboek' bij, naar aanleding van de Shakespeare-voorstelling waarmee ze toen in het theater stond.

Donderdag 25 september
Vannacht uit Heerenveen teruggekomen alwaar voor het eerst in de provincie het Shakespeare-programma gespeeld. Of vannacht? Het was pas half twaalf toen ik thuiskwam. Diduine van Delft, die me bij dit programma op het toneel assisteert, rijdt de auto en ze rijdt pittig. De voorstelling duurt vijf kwartier en het begon om 8 uur, dus het lag om kwart over negen. Mooie bloemen van de directeur van het theater. Er was maar 50 man publiek in Heerenveen. Dat mag toch wonderbaarlijk heten na zo'n schitterende pers.
Vandaag belde Hans Vogel van Het Parool op. Hij heeft me twee jaar geleden, toen ik 'Gelukkige dagen'van Samuel Beckett speelde, geïnterviewd. Het ging nu niet om een interview. Hij vroeg of ik er nog niet eens in Amsterdam mee terug kom, omdat zoveel Amsterdammers ons nog wilden zien. Daar hebben ze in de vijf dagen dat ik er mee in de Kleine Komedie stond weinig blijk van gegeven. Maar dat is de gewone gang van zaken. Men denkt dan: 'Ik ga nog wel eens' en dan is het weg. Het zit er volgens mij niet meer in, dat terugkomen. Hij wou nu een berichtje plaatsen in Het Parool en de data opgeven, waarop ik het in de buurt van Amsterdam speel: Haarlem of Utrecht bijvoorbeeld. Vannacht nog mijn haar gewassen. Ik transpireer hevig bij deze voorstelling; ik voel de stralen langs mijn gezicht lopen. De warmte van de lampen? Tot drie uur op gezeten met krant en glaasje whisky. En het prachtige fotoboek bekeken dat Huub Janssen,de vroegere vriend van Wim Sonneveld, bij me op de trap gelegd had. 'Toneelartiesten-album' heet het en er staan veel mooie foto's van vroegere acteurs en actrices in. Met een opdracht: Lieve Ank, je nog veel meer succes wensend, beste groeten. Huub Janssen.
Daarna nog gymnastiek gedaan, gedouched en innig tevreden met mezelf naar bed.
[...]
In mei van dit jaar ben ik al met de repetities voor het Shakespeare-programma begonnen. De maanden juni en juli ben ik gaan leren, ik had het manuscript op vakantie bij me en Karel heeft me om de dag overhoord. Hij is een echte toneelliefhebber en hoewel hij zich op de avond van de première in de Kleine Komedie ziek voelde, zei hij: 'Ik moet erheen' en hij is ook gekomen. Ik kreeg enkele weken voor de première ineens spit. Ik kon niet meer op of neer. We hebben toen bij mij thuis gerepeteerd en Diduine haalde de boodschappen, kookte en bleef dan bij mij eten. Dat hebben we er tot nu toe in gehouden en meteen maar voor de verdere duur van onze tournee, 't Is zoveel gezelliger met z'n tweeën te eten dan alleen. Vandaag biefstuk en sperziebonen, meloen toe. Straks gaan we naar 'Othello' van theatergroep Nijinsky in het Shaffytheater.