Amerongen, 10juni 1920
De keizer is nu al meer dan vier weken in Doorn. De keizerin ligt sinds kort na Pinksteren in bed. Een kleine beroerte leidde tot een ernstige crisis. De keizer sprak met mij al over de dood van de keizerin. Zij is intussen weer wat opgeknapt, maar de dood is weer een stap dichterbij gekomen. Men moet er rekening mee houden dat het hart spoedig plotseling zal stilstaan. Haar lichaam zal dan, naar wens van de keizerin, worden overgebracht naar Potsdam. Eerst had men gedacht aan voorlopige bijzetting in Amerongen.
Met de keizer gaat het goed. Hij voelt zich goed in het nieuwe huis. Op de laatste dag voor mijn verlof gebeurde nog iets... karakteristieks voor de keizer! Op de 7de arriveerde graaf Moltke, die mij gedurende mijn verlof zal vervangen. Toen ik mij de volgende dag na het middageten bij de keizer wilde afmelden, zei hij: 'Nee, nog niet, u begeleidt mij vanmiddag nog naar graaf Lynden op Kasteel Sandenburg [in Langbroek, bij Doorn red.] en dan eet u 's avonds nog hier.' Toen Gontard, Berg en de dames probeerden mij vrij te krijgen, werd hij boos: 'Nee, ik zal jullie laten zien dat ik hier nog steeds de bevelen geef!' De keizer vond het simpelweg onaangenaam dat hij mij nu niet iedere dag om zich heen zou hebben. Mij deed het een beetje pijn geen begrip te vinden, nadat ik nu anderhalf jaar hier in Nederland mijn dienst heb gedaan. En wat voor een zware dienst! Gontard meende dat het toch voldoening moest geven om te merken hoe moeilijk het voor de keizer is het tijdelijk zonder mij te moeten stellen. Dus begeleidde ik de keizer naar Lynden. Toen hij daar weer vertrok, zei hij tegen de chauffeur: 'Naar Amerongen, waar ik Ilsemann bij zijn bruid zal afleveren!' 'Bravo!', zei Berg tegen de keizer. Ook ik was zeer ontroerd.
Mijn dienst in Doorn is als volgt: 's morgens ga ik met de keizer van 8 tot 9 uur in het park wandelen, daarna volgt de morgendienst samen met de keizerin. Aansluitend werk ik met de keizer in het park aan wegen, bomen en planten. Daarna volgt het voorlezen van de kranten en het middageten met de majesteiten, die zich tussen 2 en 3 uur terugtrekken. Dan rijd ik naar Amerongen, waar ik met kranten en schrijverij steeds genoeg te doen heb. Om 7 uur ga ik dan weer naar Doorn, waar ik 's avonds met de majesteiten moet eten. 's Nachts blijf ik in de Daisy Cottage, later 'Villa Plön' genaamd, en dan heb ik de volgende dag de avond vrij. Een regelmatige wisseling dus; om de andere dag ben ik altijd 's avonds vrij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten