Zondag [20 januari]
's Morgens naar het bos geweest. Heel stil. Peter [Faber] zei: 'Net of er hier heel veel gebeurd is, veel lawaai, vreemde wezens en nu is het even pauze.' Daantje lijkt weer erg op een kabouter. Bezig met stokjes, kuilen graven, net doen of hij enge beestjes heeft gevangen, dan houdt hij stijf z'n handje dicht. Jesse lijkt op een dikke wasbeer, kruipend door de bladeren. Met Daan en vriend, lijfspraak gespeeld. Moeilijk om verschil te laten zien tussen verlegenheid, verliefdheid en bewondering, bij Devi zie ik het altijd meteen. In de roos is het dan. 's Avonds met Peter de rotzooi van de hele week uit de tas gegooid, nieuwe week besproken, wanneer wel en wanneer niet thuis eten etc. Op D en J's kamer heeft Bel stiekem een prachtig houten mannetje opgehangen, die heeft ze vandaag op de kinderboerderij gemaakt. Met de figuurzaag; voor 't eerst dat ze het leuk vond, zegt ze. Ik ben heel blij met dat mannetje, zo'n lieve, dikke goeierd, net Jesse. Ik voel me als een blok, dat wil slapen, slapen. Dat gebeurt voor mijn gevoel altijd te kort, zo is het denk ik met het leven ook, als het zover is.
Maandag
Acrobatiek is altijd een lekker begin van de week. Cor was alleen, Rijk is wel uit het ziekenhuis. De laatste serie die we deden bleef je echt minutenlang in de lucht: snoekje vooruit - staan in de handen - zitten in de handen als Boeddha - snoekje achteruit - staan in de handen etc. Toen ik aan de beurt was, dacht ik: niet denken. Cor zegt, dat het kan, dus gewoon doen en toen was het heerlijk. De Como-brothers, hebben zelf een ijzersterk nummer, wat ze overal spelen in variété programma's, ook in het buitenland, geven ons, vanaf het begin — 3 Vi jaar geleden — les. De liefste mensen die je je kunt voorstellen.
De groepstraining van Rendel ging heel leuk. Elkaar vragen stellen over een onderwerp. Rense wou mij vragen, hoe het is om met elkaar getrouwd te zijn en samen bij het Werkteater te zitten. Leuke vraag. Doordat ik eerlijk probeerde te antwoorden, kwam ikzelf ook achter bepaalde dingen die ik niet wist. De bedoeling was, dat we moesten opletten op degene die de vragen stelde, gaat hij goed op iemand in of brengt hij hem van zijn gedachten af. Heel nuttig voor ons. Bij vergaderingen etc. is het nog moeilijk voor ons om echt naar elkaar te luisteren. Wel veel beter dan eerst, toen was het helemaal een puinhoop. Daarna hebben Peter en ik pyjama's voor D en J gekocht en pannen, beide waren op. In een warenhuis voel ik me altijd na vijf minuten al misselijk en duizelig. Nou ga ik tegen de grond, dacht ik. Alles duurde zo lang. Met drie pyjama's en drie pannen naar huis. Kleintjes in bad, met Devika over de dag praten, opruimen, zuigen, was uitzoeken. Mens van goede wil gezien, wat is dat goed! Om Hugo moet ik huilen. Heel raar. Ik herken dingen van mezelf in die Tijs. In bed naar Ray Charles geluisterd. Goed liedje over understand-ing between a boy and a girl.
Welterusten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten