Mijn geliefde vrouw bracht de nacht hier door en ging 's morgens terug naar Brighton. 'Voel je mijn hart op mijn lippen?' 'Lief, ik houd van je,' en haar tranen druppelden in mijn baard.
Twee arme mensenkinderen, in de greep van een groot verdriet. Ze trilde door de pijn van het moment, deinsde even terug en wierp zich toen weer aan mijn borst. Ik zat bewegingloos in mijn stoel. Bij de gedachte aan mijn sterven voegt zich altijd het verlangen te weten wat er daarna gebeurt. Ik wil op mijn eigen begrafenis zijn, zien wie erbij aanwezig zijn, zien wie er bedroefd zijn, zien of ze een traan plengen, zien wat voor uitvaartdienst het wordt etc. O, wat zou ik graag dood zijn, en vergeten.
W.N.P. Barbellion (1989-1919) was het pseudoniem van Bruce Frederick Cummings, een Britse natuurvorser. Hij overleed aan multiple sclerose. Zijn dagboeken worden nog steeds gelezen.
Vertaling: Harry Oltheten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten