Om 9.30 uur directievergadering. We staan niet te lang stil bij een mogelijke opheffing. Wat doet Amsterdam? Noord-Holland? Wat zegt straks de Tweede Kamer die Brinkman vandaag op de vingers tikt vanwege het VN-interview?
Ik herinner me hoe we gehoord zijn door de Commissie De Boer, waarin al die collega's van ons zitten. Jan Kassies als een dikke Cyperse kater, gapend in het raamkozijn, wachtend op de nacht. Hans Croiset, een tikkeltje high. Erik Vos driftig beamend hoe inconsequent het advies van de Raad voor de Kunst wel was. Een maand later zou hij het opvolgen. Slechts twee mannen hadden iets te vragen: de ambtenaar Lawson en Hans de Boer - de laatste koos partij voor Centrum, maar dat behoor ik niet te weten. En wij maar uitleggen hoe goed we wel zijn.
In de directievergadering worden verder beslissingen genomen over het repertoire voor het komend seizoen. Dan komt Wim T. Schippers de laatste versie inleveren van zijn toneelstuk Kutzwagers - zo noem je mannen die met dezelfde vrouw geslapen hebben. Voor de schouwburg in Utrecht is de titel te gortig. Ze nemen het stuk niet af. Maar daar plakken ze, als er een kindervoorstelling draait, al een sticker over een blote tepel. Schippers heeft een vrouw met een kinderwagen in het stuk ingelast. Dat zat er wel in. Hij wil nog iets veranderen en belooft het zondag in te leveren.
Haarlems Dagblad gelezen: zachtjes gebraakt bij het interview met Jan Knopper, de nieuwe Haarlemse schouwburgdirecteur. Ik lees een Nederlands toneelstuk van Arthur Japin. Gezelschapsvergadering. De leden van de groep reageren beheerst op de nieuwe feiten. De strategie wordt doorgenomen. Ik word opgevrolijkt tijdens het eten met drie beauties in De Smoeshaan. Daarna fiets ik snel naar huis. NRC Handelsblad breekt hoofdredactioneel een lans voor Centrum. Beter laat dan nooit.
Nu gedurende drie uur een interview met de Haagse Post, afgenomen door Martin Schouten en gelukkig niet door hun toneelmedewerkster Dirkje Houtman. Wat een belangstelling voor de dramaturg van een eventueel te slachten groep. Ik lees een flink stuk uit de biografie van de Braziliaanse componist Villa-Lobos.
Carel Alphenaar (1940) is regisseur, schrijver, theatermaker en cellist. In 1984 hield hij op verzoek van de NRC een 'Hollands Dagboek' bij toen toneelgroep Centrum, waar hij aan verbonden was, met stopzetting van subsidie bedreigd werd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten