Maria Barghoorn -- 1 februari 1945

Do. 1. Vater 7.02 nach Emden, zurück 18 Uhr. Hans und ich zu Hause. Die Nachrichten aus dem Osten sind schlimm. Panzerspitzen der Russen dringen bis Küstrin vor!

* Dagboek van Maria Barghoorn (1889-1981) (pdf)

Willem Frederik van Nassau-Dietz -- 31 januari 1649

31 jannuarii/10 februarii woensdach ben ick in de kerck geweest; de pijne iss
gedaen. - Mit colonel Alua gegeten en officiren. - Den gehelen naedemiddach geschreven ende gelesen. - Mit de secretariss van de crijgsraet [Edo Henrici] gesproocken oover het intrommelen en over de citatie [dagvaarding] en om die te veranderen. - Mit Maré gegeten en daernae geschreven. - En soo iss desen maent godtloff doorgebracht sonder sieckte ofte swaericheit; onse Here Godt helpen mij de toekomende maent oock dahr geluckelich en gesont door, doch vooral heilich, godtsalich, rechtveerdich en soober, amen, amen; sterckt mij mit uwen heiligen geest. - Haubois bij mij geweest, iss volmacht, wass heel beleeft, wass geern staete-general, doch liever gedeputeerde, iss heel tegens Sjouck Burmania. - Hij sal de acte van de heeren van de steden vrijer helpen maecken, sonder restrictie.



* Dagboeken van Willem Frederik van Nassau-Dietz
* Willem Frederik van Nassau-Dietz (1613-1664)

Dorothy Day -- 30 januari 1948

January 30th
St. Martin

The weather has been bitter, fourteen below zero one morning--never above ten above zero. Which is very cold, even for New York. Every now and then we have a winter when it is colder in Alabama than in Alaska, just to turn things upside down.

All through the snow the red birds and blue birds go in Rocks. There are foxes and black bears in the woods and deer that come to the doorstep. David is not a hunter and besides we have not the right kind of a gun.

For meat we have a side of bacon which will last us the winter. We have just finished some sausage friends gave us. Once a month we have chicken. Once every few weeks we buy liver.

But in general our meals are pancakes and coffee and applesauce for breakfast, beans and raw cabbage for lunch, bread and cheese and stewed tomatoes for supper. Once a week eggs, sometimes pies, suet puddings. It is fun to seek out recipesto use what is at hand. The potato crop around here has not been good, they are green, scabrous, some soft and spongy. So they are no good for mashing or baking, only boiling with salt and margarine on them. But everything tastes delicious, and best of all is the smell of fresh baked bread in the house.



* Dagboek van Dorothy Day
* Dorothy Day (1897-1980)

Alexander von Siebold -- 29 januari 1886

Freitag, 29. Januar 1886
Begräbniß des Prinzen. Mit Dörnberg hinaus gefahren. Dort Zug angetroffen. Begrabniß beigewohnt Shinto Dienst. Arisugawa u Bruder in merkw. Costüm. Strohschuhe u Bambusstab. Grüne Zweige auf dem Altar. ferner Speiseopfer etc. Abends Ball in Yokoh. ganz nett Quadrillen u. [illeg.] ohne Orchesterbegleitung nur mit Vocal Music. Im Hotel ubernachtet

[De afbeelding toont Alexander von Siebold en zijn vader, de japanoloog Philipp von Siebold]


* Dagboek van Alexander von Siebold
* Alexander von Siebold (1846-1911)

Janke Terwal -- 28 januari 1945

Zondag 28 Jan.
Deze week weer even op een avond oorlogsgeweld in onze stad, een paar D. vliegtuigen werden achtervolgd en aangeschoten waardoor ze hun last, bommen of mijnen, midden in de Lange Delft moesten laten vallen waardoor 4 à 5 huizen verwoest en heele blokken glasloos gemaakt werden, vele gezinnen weer dakloos. 2 dooden en enkele lichtgewonden, betrekkelijk dus nog goed afgeloopen. De wasscherij in Goes kon niet doorwerken vanwege de kolenpositie, gelukkig heeft men het Rijksbureau in Tilburg kunnen overtuigen van de dringende noodzakelijkheid van de ziekenhuiswasch en mogen wij Dinsdag weer 500 KGr. sturen.
Klein Vlaanderen is weer droog en trekken de menschen hun huizen weer in.


* Dagboeken van Janke Terwal (1890-?)

Wim Kan -- 27 januari 1968

Zaterdag 27 januari 15.15 uur
Van de wereld afgesneden. Trein gaat niet meer. Autoweg zit dicht. Lawines achter ons in Davos! Negen doden. Alles potdicht en gesperrt. Voor jaren eten in huis goddank! Vanmorgen telefoon met meneer Van Liempt. Op z'n vroegst eind volgende week in Holland! Vanmorgen alles op alles gezet om de weg van de Enzian open te houden. Is me niet gelukt. Zakte met sneeuwschepsysteem en al door mijn eigen weg heen. Toestanden. Wilde te voet naar Litzi. Volgens Frau Brüesch echter levensgevaarlijk wegens lawines. Geloof er niks van, maar toch niet gedaan: je kén niet weten.


* Dagboek Wim Kan
* Wim Kan (1911-1983)

Ralph Waldo Emerson -- 25 januari 1820

Mixing with the thousand pursuits and passions and objects of the world as personified by Imagination, is profitable and entertaining. These pages are intended at their commencement to contain a record of new thoughts (when they occur) ; for a receptacle of all the old ideas that partial but peculiar peepings at antiquity can furnish or furbish ; for tablet to save the wear and tear of weak Memory, and, in short, for all the various purposes and utility, real or imaginary, which are usually comprehended under that comprehensive title Common Place book. O ye witches, assist me ! enliven or horrify some midnight lucubration or dream (whichever may be found most convenient) to supply this reservoir when other resources fail. Pardon me, Fairy Land ! rich region of fancy and gnomery, elvery, sylphery, and Queen Mab ! pardon me for presenting my first petition to your enemies, but there is probably one in the chamber who maliciously influenced me to what is irrevocable ; pardon and favour me ! — And finally. Spirits of Earth, Air, Fire, Water, wherever ye glow, whatsoever you patronize, whoever you inspire, hallow, hallow this devoted paper — Dedicated and Signed January 25, 1820,
JUNIO.

[Hiermee begint het eerste bewaard gebleven dagboek van Emerson, die toen 17 jaar was. Hij zou vrijwel zijn hele leven een dagboek bijhouden. (NL vertaling hier)]


* Dagboek van Ralph Waldo Emerson
* Ralph Waldo Emerson (1803-1882)

Frederik van Eeden -- 24 januari 1900

24 januari
Zoel weer, regenachtig. ▫ Nog niet beter. Slechte nachten. Gloeierig met onrust, hoesten en stukken muziek van Zaterdag en strategische gedachten over den oorlog. Ik wou dat ik Amsterdam nooit gezien had. Ik ben nu weer in mijn hut. Ik was twee nachten in de logeerkamer op De lelie. Martha was erg lief voor me en ik was dankbaar. Ik verlangde naar de hut om de frissche atmosfeer en het bed. Ik las Wreckage van Crackanthorpe.


* Dagboek van Frederik van Eeden
* Frederik van Eeden (1860-1932)

Harry Graf Kessler -- 22 januari 1929

Berlin. 22. Januar 1929. Dienstag
Mrs. Harold Nicolson, Virginia Woolf und ihr Mann, Leonard Woolf, kamen zu mir zum Tee. Virginia Woolf eine nicht mehr junge, etwas vertrocknete, etwas dekadent aussehende, ziemlich große Frau, die die angenehmen Manieren der guten englischen Gesellschaft hat. Leonard Woolf hypernervös, zittert beim Sprechen, klug, geistvoll. Wir sprachen über Mrs. Nicolsons Rilke-Übersetzung und deren Druck vielleicht auf der Cranachpresse. Virginia Woolf sehr typisch ›upper middle-class‹, beste ›upper middle-class‹, englische Professorstochter, Mrs. Nicolson ebenso typisch Aristokratin, große Dame, lang, schlank, große Linie, leichte, freie Haltung bei großem Stil in jeder Bewegung; ein Mensch, der nie irgendeine Verlegenheit oder soziale Schranke gekannt hat.

[Uit The Diary of Virginia Woolf een opmerking van de bezorger over het bezoek aan Duitsland: "Before Christmas Vita Sackville-West had gone to join her husband Harold Nicolson for a ten-week stay in Berlin, where he was Counsellor at the British Embassy. This provided the impulse for the Woolfs to visit Berlin; on 16 January they travelled overnight by Harwich and the Hook of Holland, and stayed at the Prinz Albrecht Hotel, where they were joined on 18 January by Vanessa and Quentin Bell and Duncan Grant who were making a tour of picture galleries in Germany and Austria. They all spent what Vanessa termed 'a very rackety' week in Berlin in the company of the Nicolsons, and the Woolfs returned the way they had come on 21 January; VW reach home in a state of collapse, and for the next six weeks led a virtually invalid life."]


* Dagboek van Harry Graf Kessler
* Harry Graf Kessler (1868-1937)

William Francis Hessey -- 21 januari 1929

Monday, 21 January
Edwardstone House
We were all called late so did not get off in car till 7.40 am: Lil, Betty, Roddy and Marcus Goodboody. I got them in to Colchester station in time to get some tea and cakes and catch the 8.21 am train for town.
In the evening Betty and Polly called us up from 15 Pelham Crescent and told us that Reg Burns (Bruce?) was offering Polly and me a passage to South Africa and back, to start on February 1st. Tremendous excitement of Pippa. This should do Polly a very great deal of good.


* Dagboekfragmenten van Williem Francis Hessey
* William Francis Hessey (1868-1939)

Willem Hendrik de Beaufort -- 20 januari 1915

20 januari I915
Heden te 's-Gravenhage gekomen, de reis per auto gemaakt. Zacht weder, wat mist. Onderweg overal militairen, bij Bodegraven stonden kanonnen geposteerd. Men kan goed zien dat wij nog in oorlogstoestand verkeeren. Heden weder eenige gemeenten in staat van beleg verklaard, daaronder Leusden. Dit zal wel wederom last geven. Onze militaire autoriteiten zullen, hoop ik, gaan begrijpen dat alleen wegens dringende rede last mag worden opgelegd.
Ik vond hier een brief van den Belgischen gezant die mij namens den minister van Buitenlandsche Zaken diens dank overbracht voor het door mij gesprokene in de zitting der Tweede Kamer. Men schijnt dus te begrijpen dat voor wat in Nederland geschiedt wel eens een woord van dank mag worden uitgesproken. Tot nog toe hoorden wij nog niet veel, hoewel wij veel voor België deden. Ik vond dit een slecht teeken omdat ik er uit meende te moeten opmaken dat men, indien Duitschland eens het onderspit mocht delven, tegenover Nederland geen schuld van dankbaarheid wilde erkennen teneinde met meer vrijmoedigheid vergrooting van grondgebied op kosten van Nederland te kunnen eischen. Misschien begrijpt men in België dat de kans op een dergelijke vergrooting begint te verloopen en nu maar liever Nederland tot goeden vriend houdt.
Een geheele nederlaag van Duitschland lijkt op dit oogenblik dan ook zeer onwaarschijnlijk. Allerwege zijn de berichten voor Duitschland gunstig, de Engelsche bladen, die de zotste verhalen van Engelsche overwinningen en van Duitschen tegenspoed enzoovoort verspreiden zonder eenigen schijn van waarheid, beginnen ook te erkennen dat het een moeielijke zaak is om de Duitschers te overwinnen. De overwinning bij Soissons schijnt vooral aan het voortreffelijk beleid der Duitschers te danken te zijn. Heden berichten de dagbladen dat Duitsche Zeppelins boven Engeland zijn geweest en te Yarmouth en op andere plaatsen met hunne bommen vele menschen, vooral vrouwen, kinderen en jonge menschen hebben vermoord. Dergelijke aanvallen zijn eigenlijk schandelijk, zij moesten verboden zijn; maar de Duitschers hebben er genoegen in om de Engelschen te doen zien dat zij hun in hun eiland schade kunnen aanbrengen. Ik hoop zeer dat de verbondenen zullen voortgaan met zich van dergelijke aanvallen op niet of bijna niet versterkte steden te onthouden; maar ik vrees dat het gevoel van behoefte aan wraak door deze moorden van onschuldigen zeer zal geprikkeld worden en dat men eerlang ook Engelsche vliegers boven Duitschland zal zien, die daar nog andere zaken zullen trachten te vernielen dan de werkplaatsen voor vliegwerktuigen. Men beweert dat men in Duitschland zoekende is naar en op het spoor is van een ontplofbare stof die zulke schromelijke verwoestingen kan aanrichten dat bijvoorbeeld een stad van 100.000 inwoners met een vijftal bommen bijna totaal vernield kan worden. Heeft men dat gevonden dan moet Londen eraan gelooven en zal men trachten de schoonste en rijkste deelen der stad te vernielen. In Engeland heerschen echter in het algemeen ten opzichte van vernieling in den oorlog humaner denkbeelden dan in Duitschland waar men eigenlijk tegenover een niet-Duitscher alles geoorloofd acht.


* Dagboek van Willem Hendrik de Beaufort
* Willem Hendrik de Beaufort (1845-1918)

C.J.K. van Aalst -- 19 januari 1915

Dinsdag, 19 Januari 1915.
10.15. Vergadering bij Bataafsche Petroleum, daarna
11.30 bij Commissie Ned. Handel en
2. - " N.0.T.
Intusschen nog met Op ten Noort en van Vollenhoven geweest bij Minister Posthuma, die ons uitgenoodigd had om te komen en die gaarne wat wilde verdienen, bijv. 1/4 % aan de goederen,die de N.O.T. aanbracht.Hem dit afgeraden,daar dit een slechten indruk op de Verbonden Regeeringen zou maken en toch voor de schatkist niet zou aanhalen.
5 uur. Bij Treub. Hem gesproken over maatregelen te nemen door de douane om een oog te houden op de goederen door de N.O.T. aangevoerd, op conditie van "home consumption".
Verder nog gesproken over de gebreken van het Reglement van de Commissie van Bijstand der Beurswet. Hij vraagt eventueel rechtstreeks met die Commissie te aboucheeren.
Ik vertel hem, dat ik het aanbod om Burgemeester te worden niet heb aangenomen; hij dacht dit wel, doch betreurde dit zeer voor Amsterdam, het zou heel moeilijk zijn een goeden Burgemeester te vinden.
6 uur. Op verzoek van Sir Alan Johnston, den Britschen Gezant, bij hem gekomen en met hem een onderhoud gehad. Daar werden de Fransche- en Russische Gezanten aan mij voorgesteld. Zij maakten mij een compliment over het oprichten der N.O.T. De Fransche Gezant zou altijd bereid zijn om eventueele moeilijkheden uit den weg te ruimen,als ik hem maar benaderde. Sir Alan vraagt mij te eten voor Vrijdag a.s. te 8 uur.
10 uur. Een briefje aan de Heeren Cremer en van Eeghen
verzonden om hun mijn bedanken te berichten.


* Dagboek van C.J.K. van Aalst
* C.J.K. van Aalst (1866-1939)

James Boswell -- 18 januari 1763

18 january. (...) I this day began to feel an unaccountable alarm of unexpected evil: a little heat in the members of my body sacred to Cupid, very like a symptom of that distemper with which Venus, when cross, takes it into her head to plague her votaries. But then I had run no risks. I had been with no woman but Louisa; and sure she could not have such a thing. Away then with such idle fears, such groundless, uneasy apprehensions! When I came to Louisa's, I felt myself stout and well, and most courageously did I plunge into the fount of love, and had vast pleasure as I enjoyed her as an actress who had played many a fine lady's part. She was remarkably fond of me today, and sighing said, "What will become of me if I lose you now?" (...)


* Dagboek van James Boswell (fragmenten)
* James Boswell (1740-1795)

Anna Green Winslow -- 17 januari 1772

Jan 17th. I told you the 27th Ult that I was going to a constitation with miss Soley. I have now the pleasure to give you the result, viz. a very genteel well regulated assembly which we had at Mr Soley's last evening, miss Soley being mistress of the ceremony. Mrs Soley desired me to assist Miss Hannah in making out a list of guests which I did some time since, I wrote all the invitation cards. There was a large company assembled in a handsome, large, upper room in the new end of the house. We had two fiddles, & I had the honor to open the diversion of the evening in a minuet with miss Soley.—Here follows a list of the company as we form'd for country dancing.

Miss Soley & Miss Anna Greene Winslow
Miss Calif Miss Scott
Miss Williams Miss McCarthy
Miss Codman Miss Winslow
Miss Ives Miss Coffin
Miss Scolley Miss Bella Coffin
Miss Waldow Miss Quinsy
Miss Glover Miss Draper
Miss Hubbard

Miss Cregur (usually pronounced Kicker) & two Miss Sheafs were invited but were sick or sorry & beg'd to be excus'd. There was a little Miss Russell & the little ones of the family present who could not dance. As spectators, there were Mr & Mrs Deming, Mr. & Mrs Sweetser Mr & Mrs Soley, Mr & Miss Cary, Mrs Draper, Miss Oriac, Miss Hannah—our treat was nuts, rasins, Cakes, Wine, punch, hot & cold, all in great plenty. We had a very agreeable evening from 5 to 10 o'clock. For variety we woo'd a widow, hunted the whistle, threaded the needle, & while the company was collecting, we diverted ourselves with playing of pawns, no rudeness Mamma I assure you. Aunt Deming desires you would perticulary observe, that the elderly part of the company were spectators only, they mix'd not in either of the above describ'd scenes.

I was dress'd in my yellow coat, black bib & apron, black feathers on my head, my past comb, & all my past garnet marquesett & jet pins, together with my silver plume—my loket, rings, black collar round my neck, black mitts & 2 or 3 yards of blue ribbin, (black & blue is high tast) striped tucker and ruffels (not my best) & my silk shoes compleated my dress.


* Dagboek van Anna Green Winslow
* Anna Green Winslow (1759-1780)

Francis Burton Harrison -- 16 januari 1936

January 16, 1936
Luncheon alone with Quezon. I told him how surprised I was at the lateness of some of his guests at the banquet on Tuesday — he said it was the a.d.c.’s fault — the system had been running down — I replied that there was a general lowering of American social manners in the last twenty years. He said he was going to raise the standard of manners and clothes at Malacañan — “you know” he remarked “how familiar I am with my own friends in private, but in official matters I am going to insist on form.” He was annoyed because Murphy had not brought a full dress coat down from Baguio, so he (Quezon) also had to wear white ... [lees verder]

At luncheon he was waited on by my Ah King and a new Chinese number two boy — I commented upon how wise it was to have foreign servants who did not understand his conversation any too well, and who would probably neither understand nor repeat what was said at his table — he said that was the point. I understand he just added five American policemen to the Malacañan staff — one of them recommended to him previously as the man who had arrested an armed murderer — “that’s just the kind of man I want” he replied.


* Dagboek van Francis Burton Harrison
* Francis Burton Harrison (1873-1957)

Wim Schermerhorn -- 15 januari 1947

Woensdag, 15 Januari 1947, 7 uur
De reis terug naar Batavia heeft weinig bijzonderheden opgeleverd. Meer dan op vorige vliegtochten heb ik gelezen en wel dit keer in het Indisch Memorandum van Du Perron. Met welk een critischen blik heeft deze schrijver de Indische samenleving bezien. Voor hen, die thans nog propageeren dat het koloniale tijdperk al vóór 1940 voorbij was, is het lezen van dit werk uitermate nuttig. Het toont hoe zelfs de blanke samenleving heeft geleden, meestal zonder het zelf te beseffen, onder de cultuurloosheid van een koloniale wereld. Ik ben er een beetje door teruggekomen van mijn bittere opmerking aan het adres van den oud-procureur-generaal Vonk. Een gesprek met De Boer bevestigde mij dat. Immers, het vooroorlogsche regime in Indië was er op berekend dat men liever voorkwam dan genas, d.w.z. elk nationalistisch grassprietje, dat men zag opkomen, werd uit den dorren grond getrokken, alvorens het kon opschieten en zaad voortbrengen. Het is duidelijk, dat men zulk een stelsel alleen consequent kan toepassen en nooit op gematigde of verlichte wijze. Of men oefent exorbitante rechten uit, óf men schaft ze af. Daar tusschenin woont eigenlijk geen volk. In zooverre moet ik ook een man als Vonk verontschuldigen. Hij is slechts de armzalige exponent van een stelsel geweest. Van het standpunt van vandaag uit gezien, vertegenwoordigt hij een stem van over het graf.

Buitengewoon treffend is in dit boek de brief aan Sjahrir, waarin hij zijn terugkeer naar Nederland rechtvaardigt. Dezer dagen vroeg ik aan Sjahrir of hij Du Perron persoonlijk kende. Dit bleek niet het geval te zijn, omdat Sjahrir in dien tijd in de verbanning leefde. Deze brief is verschenen in het blad Kritiek en Opbouw.

Het eenige politieke moment werd ons op deze reis bezorgd door een uitnoodiging van Killearn om een dag in Singapore te blijven en dus een vliegtuig over te slaan. Wij kregen deze uitnoodiging telegrafisch in Bangkok ... [lees verder]


* Het dagboek van Schermerhorn
* Wim Schermerhorn (1894-1977)

Adam Tas -- 14 januari 1706

Donderdag den 14en. 's morgens goed weer. Ons volk is met dorsschen op dato weeder bezig geweest. Men zegt datter vijf Engelse retourscheepen aan de Caab of in de Tafel baij ten anker leggen, alsmeede dat het Comps. schip met slaaven van Madagascar ook in de Tafelbaij ten anker is gekoomen, medebrengende slaaven voor de Compe., dog datter reeds een gedeelte van gestorven zijn. Op den middag quam Mr. Appel hier, die mij verhaalde dat 's Comps. boode C. Hasewinkel t' zijnen huijse was. Hij meende dat denselven door de geveinsde paap Kalden aan hem was gezonden weegens 't weggespoelde koorn. Hij reed hierop na huijs om te hooren wat de boode hem zoude zeggen. Hij zeijde mij morgen van 't gepasseerde te zullen verwittigen. Tegens den avond quam Mr. Mahieuw de kranketrooster hier. Hij quam van Mr. van der Bijl, met wien hij de Colonies reek: hadde nagezien; dog zij konden niet d'accord geraaken, het verschil was wel ƒ 600: -218. Hij heeft aan mij voor ½ aam oude wijn betaalt 5 Rxdrs. en voor 10 flessen wijn 10 schell. Men heeft deesen morgen weeder hooren schieten.


* Het dagboek van Adam Tas
* Adam Tas

Theodor Fontane -- 13 januari 1856

Sonntag d. 13. Januar,
Schweitzer holt uns aus dem Bett. Mit ihm nach 38 Berner Street. Kurze Unterredung mit Mrs. Tucker. Das Haus gemiethet pro 100 £ jährlich. - Mit Wentzel und Schweitzer nach Greenwich. Den Nachmittag über in der Bilder-Gallerie. Mit Interesse den Nelson-room gesehn, der 5 oder 6 kleinere Bilder enthält, die Bezug auf Nelson nehmen. a) Nelson, als Midshipman, bindet mit einem Eisbären an, um seinem Vater das Fell mit heim zu nehmen b) Nelson verliert den Arm bei Teneriflfa c) Nelson an Bord des geenterten San Jose (bei St. Vincent) d) Nelson als Volontair bei einer gefährlichen Fahrt und e) Nelson im Amputir-Raum des »Victory« (Trafalgar). Die Sachen sind sammt und sonders ohne großen künstlerischen Werth aber charakteristisch und wirkungsvoll gemacht. In Trafalgar-Tavern (reizende Aussicht auf die Themse) gut und theuer gegessen. Geplaudert am Kamin bis gegen 8. Dann zurück zur Eisenbahn-Station. Unterwegs einen schwäbischen Landsmann getroffen, der uns bis London begleitet. Nach Haus. Einige Strophen für Kugler geschrieben; dann Briefe an Mrs. Wilmot, Emilie, Custom-house und James Morris.



* Dagboek van Theodor Fontane
* Theodor Fontane (1819-1898)

Ralph Josselin -- 12 januari 1651

Jan: 12. This week past the Lord was good to me and mine for soul and body in outward mercies, good in giving me an insight into my estate and condition and in a heart to eye him as my chief joy, the lord good in my dear wife , who is somewhat better than formerly apprehends she breeds, oh that my heart could delight in thee, let it not be shut up nor my heart straightened towards thee I entreat thee oh my god, the Lord was good and merciful to me in the Sabbath, and in the work of the day for which I bless his most, holy name,

preached on phil. 4. 19. and Rom: 8. 21: liberty from sin and freedom in holiness heard of the death of Mrs Elizabeth King who married Mr Potter , and died in childbed, thy goodnesses to me in mine are great and many teach me to value them.


* Dagboek van Ralph Josselin
* Ralph Josselin (1616-1683)

P.J.M. Aalberse -- 11 januari 1924

vrijdag 11 januari 1924

Gisteren naar Deventer geweest om eens met de heer Schoemaker te praten over Het Centrum en de kredietmoeilijkheid. Gelukkig! Hij wil er zich voorspannen om een consortium bijeen te brengen dat f 100.000 leent, in tien jaar af te doen. Als dat lukt zijn we er!

Vandaag ministerraad van tien tot half vijf! We hebben de regeeringsverklaring opgesteld, waarmee we dinsdag a.s. in de Kamer zullen komen. Ruijs had ’n concept gemaakt. Er is zoowat niets van over gebleven! ’t Is anders moeilijk werk om ’n stuk met negen man te redigeeren. Negen – want … Colijn is tot 20 januari naar Zwitserland gegaan! Dat zal wel – en terecht – kwaad bloed zetten, als hij er dinsdag niet is. Feitelijk heeft hij de geheele crisis beheerscht en – nu ’t op de verantwoording aankomt is hij buitenaf.

Twee incidenten. De Visser kwam nog eens terug op de verklaring van Ruijs bij de vlootwet, dat geen der ministers meer zou willen terugkomen. ’t Bleek nu, dat vijf van de tien er niet van geweten hebben. Ruijs zei, dat Colijn ’t geadviseerd had, vooral om de katholieke democraten te beduiden, dat als ’t kabinet viel, ze niet behoefden te hopen, dat ik in een ander kabinet herrijzen zou! Ik merkte op, dat ’t dan des te zonderlinger was, dat hij dit verklaarde, zonder dat ik er zelf iets van wist!! De Visser verklaarde nog, dat hij over eenige weken toch heen zou gaan. Kon ik hem maar volgen!

Vervolgens beklaagde Van Dijk zich ernstig over Colijn, die hem tot een legerorganisatie wilde dwingen, waardoor er van een leger niets goeds meer overbleef. Ook hij dreigde reeds met heengaan! ’t Is wel een mooi begin! Maar ’t bewijst hoe onmogelijk de toestand is.


* Dagboek van P.J.M. Aalberse
* P.J.M. Aalberse (1871-1948)

Lid Vrouwen Hulp Korps, 22 jaar - België -- 10 januari 1945

10 januari
- 's Morgens uitgeslapen; naar kapper voor permanent; dans in R.A.F. sergeantsmess, ontmoet Joe, leuke sergeant, ben een klein beetje dronken geloof ik; die dikke officier zegt, dat T. gauw terug komt.


* Dagboekfragmenten 1940-1945

Lev Tolstoj -- 9 januari 1857

9. Januar. Vormittags Turnen, vor dem Turnen mit Lust geschrieben. F. Tolstoi ist gekommen, der Hundesohn! Bei Botkin zu Mittag gegessen, Galachow riecht nach Tabak und Rohrstock. Abends bei Pissemski. Filippow hat es faustdick hinter den Ohren, ein Spießer.
Zu Hause. Alexandra Petrowna, ein wundervoller Abend, sie ist ein gescheites Kind und hat Temperament.


* Tolstoi. Tagebücher 1847-1910
* Lev Tolstoj (1828-1910)

Onderwijzeres, 35 jaar - Biesbos -- 8 januari 1945

Maandag, 8 Januari 1945
- Een snerpend-koude wind jaagt natte sneeuw in ons gezicht als we langzaam gaan in de trieste begrafenisstoet achter de jongens die ‘Tante Bep’ naar haar laatste rustplaats dragen. Drie jonge neven, van Ouboter en Bergmans en anderen van de E.H.B.O.-ploeg torsen de baar en een armzalig, klein troepje mensen baggert rillend door de ijzig-natte bruine sneeuw-en-moddermassa er achter. Het is een onzegbaar trieste dag - een verstenende kou kruipt in me omhoog, als het sneeuwwater door mijn lekke schoenen dringt, doet me huiveren, maar niet alléén van kou! Het is of al het ongeweten en vermoede leed van deze eindeloze oorlog, die ons ieder ogenblik confronteert met de dood in allerlei vorm, is geconcentreerd in deze kleine zwijgende begrafenisstoet door de stille modderige straat van het Brabantse frontdorp; een soldatencape fladdert door een gebroken ruit naar buiten; in wijdopen deuren staan Duitsers hout te hakken en zien onverschillig toe: wat betekent de dood van één ‘Zivilist’ voor hen hier in dit verdammte Holländische Dorf, waar ze in hun winterkwartieren zijn blijven steken en in eentonige regelmaat hun kameraden zien komen en gaan?

Een paar kinderen gluren om de hoek van een huis, rillend in hun dunne kleren en met verkleumde gezichten: een begrafenis was altijd en is nu vooral een attractie in de sleur van iedere dag, nu ze al vanaf September niet meer naar school hoeven te gaan -

De stem van de dominee verwaait in de gure wind, die jaagt over het kale kerkhof en rond de oude grauwe kerk - zijn lange grijze haren fladderen wild om zijn hoofd - hij ziet er bizar uit als een onheilspellend boetgezant; ik hoor niets van wat hij tracht te zeggen tegen de wind in: ijl verklinken zijn woorden, kunnen ons oor en hart niet bereiken, het schijnt ons toe of zelfs God ons Zijn troost en gemeenschap onthoudt en ons als een troepje zielige, bevreesde mensjes alleen laat staan bij dit graf op deze wintermorgen in het jaar 1945! Een enkele dorpeling zoekt beschutting achter de grijze steunbeer en probeert iets van het gesprokene op te vangen het wordt steeds kouder in en om mij, een nameloos verdriet om deze, om àlle ellende in de wereld, waarin we ons van God en mensen verlaten voelen, vervult mijn hart.

De boer Willemans en de twee oudste jongens staan roerloos, zonder tranen, vlak bij het open graf. Wim draagt het schapenwollen vest, dat zijn moeder breide, nu enige maanden geleden, in de veilige beslotenheid van de stille huiskamer op de eenzame boerderij, waar ik toen een toevlucht en veilige plaats had gevonden - nu een troosteloze ruine. Kleine Joop, de enige die bij zijn moeder was, toen ze getroffen werd, ligt gewond in een kelder ergens in 't dorp, ook zijn Tante die ziek is, werd daar heengebracht.

Ergens giert een granaat en spat dreunend uiteen - wij op het kerkhof horen het nauwelijks - Duitse wagens ratelen langs in de pastorietuin - soldaten schreeuwen elkaar toe, geschut rommelt dof en aanhoudend in de verte; woest jagen dikke regenwolken door de lucht.

Het is al schemerduister als ik bij Herman en Marianne thuiskom, verkleumd en met kletsnatte voeten. Ze zijn erg hartelijk en proberen me weer op temperatuur te brengen. Ank, rustig en beheerst als altijd, sorteert de stapels bonnen van de centrale keuken bij een flakkerend oliepitje -----


* Dagboekfragmenten 1940-1945

Martien Zilessen -- 6 januari 1948

’s Avonds kwam den Sergeant ons zoeken, want we moesten zo vlug als ’t kon ons aankleden en naar de boot, want in een kampong hier tien kilometer vandaan, zouden 150 “kloppers” zitten. Die zouden we dan weg moeten jagen of afmaken. Toen wij op den boot stonden te wachten op de Sergeant en den Majoor hoorden we een schot. ’t Was den sten (=Engelse stengun) van den Majoor die van zijn schouder gleed en op de grond viel en afging. Een zekere van Gemert, die erbij stond kreeg de kogel door zijn arm en door zijn zij, maar ’t is gelukkig goed afgelopen. Ze hebben hem met de boot naar Iepel gebracht, en vandaar naar het hospitaal. Ze zeggen dat de kogel geen been (=bot) heeft geraakt. We moesten toen van de boot af, en zijn niet naar de “kloppers” gegaan, maar overal in de kampong in stelling gaan liggen tot ’s morgens 4 uur. Toen hebben we koffie gedronken en daarna met de boot over de rivier gezet, en vandaar op weg gegaan. We moesten over verschillende kleine riviertjes, waar dan een boom over lag. Maar door het wassen van het water, lagen die bijna allemaal onder water en moesten we er maar over zien te komen, maar dat viel nogal mee. Na een paar uurtjes te hebben gelopen, kwamen we bij een kampong dicht bij die waar de “kloppers” zouden zitten. Daar zijn we in linie doorgetrokken, maar er was niets te zien. We zijn toen verder gegaan naar de andere kampong. Toen we daar aankwamen, hebben we ons heel stil opgesteld in linie, want we dachten zeker dat we vuur zouden krijgen. We zijn er toen weer in linie doorgetrokken maar er viel geen schot. En er waren ook geen “kloppers” te zien. We hebben toen nog een dik uur in die kampong gerust. In die tijd kwam er een boot aan uit Moeara Teladang om ons op te halen.


* Dagboek van Martien Zilessen
* Martien Zilessen (1926-1988)

John Hancock -- 5 januari 1865

This morning handed Mr D.S. $120 more to complete purchase of tools and make his dispositions to get to work, he is anxious to start and in the morning made application for a trade store for him at Boutta's Station, had the promise of it, and will get the papers tomorrow. He very generously proposed that it be considered part of the shingle transaction, so I become co-partner in a store too. One of his sons is to take charge of it. Got Dr. P. to copy the canal bill and net up to the Legislature to make the acquaintance of some of the members. Met a number and was introduced by Major R.B.J and others to them. It is not proper to speak of them on such slight acquaintance. There are some quite intelligent, gentlemanly looking members, many not so —

* Dagboek van John Hancock
* John Hancock (1824-1893)

Samuel Pepys -- 4 januari 1662

4th. At home most of the morning hanging up pictures, and seeing how my pewter sconces that I have bought will become my stayres and entry, and then with my wife by water to Westminster, whither she to her father's and I to Westminster Hall, and there walked a turn or two with Mr. Chetwin (who had a dog challenged of him by another man that said it was his, but Mr. Chetwin called the dog, and the dog at last would follow him, and not his old master, and so Chetwin got the dog) and W. Symons, and thence to my wife, who met me at my Lord's lodgings, and she and I and old East to Wilkinson's to dinner, where we had some rost beef and a mutton pie, and a mince-pie, but none of them pleased me. After dinner by coach my wife and I home, and I to the office, and there till late, and then I and my wife to Sir W. Pen's to cards and supper, and were merry, and much correspondence there has been between our two families all this Christmas. So home and to bed.

* Dagboek van Samuel Pepys
* Samuel Pepys (1633-1703)