27 Feb.
Van morgen is mijn armen muzijk-Meester Marx begraven. - in ons land en in het buitenland bekend als een goed komponist, een uitstekend Orkest-directeur een voortreffelijk viool en piano-speler. Hij leerde mij de théorie der muzyk en ik vond in hem een man van smaak, kunde en gevoel. - zijn fijngevoelig kunstenaars hart deed hem zoo vroeg ten grave dalen; hij had een zoon en dochter uit zijn eerste huwelyk: steeds was hij gelukkig mij te kunnen onderhouden over de vorderingen die de eerste, een schoon en verstandig jongeling, in de studie der Toonkunst maakte; hij toonde mij zijn eerste compositie's, beloofde zich een toekomst van eer en geluk van dien jongen. - Deze sterft aan een bloedspuwing, kort daarop de zuster, een allerliefst meisje van 17 jaar. - Na dien dubbelen slag zag ik Marx van een krachtvol man een bevenden grijsaard worden. - Hij was geen Benvenuto Cellini die door arbeid zulke verliezen weten te vergeten. - Nooit gaf hij mij les of ik zag hem eenige tranen storten. - Kort daarna vernam ik dat een zenuw-beroerte hem aan één zijde geheel had verlamd. - De Kunst, die krachtige troosteresse, bestond voor hem niet meer, diepe droefenis drukte steeds op zijn gemoed, zijn toekomst was vernietigd; de wereld voor hem een woesternij - Van morgen speelde het muzyk-korps dat hij zoveel jaren zoo meesterlyk dirigeerde, de door hem gekomponeerde Treur-marsch bij zijn graf. -
Geen opmerkingen:
Een reactie posten