donderdag 26 juni 2014

Martha Feitsma -- 27 juni 1923

Martha Feitsma (1907-1944) was een Leeuwardens meisje van joodse komaf. Ze overleed in Auschwitz. In 1922/'23 hield ze een dagboek ('Uit mijn bakvischtijd', pdf) bij.

Woensd. 27. Juni. Uit de datum blijkt wel dat ik een heelen tijd m’n dagboeken gestaakt heb. Dat kwam omdat Grieteke er mee opgehouden is en toen was bij mij de animo ook weg. Maar toen ik dit dierbaar document weer in handen kreeg, bekroop mij de lust om er maar weer mee door te gaan. Ik ben in de winter naar 5 bals geweest en op elk bal waar Appie de Vries was, heeft hij mij gevraagd voor de polonaise.
 30 Mei waren we met Juffrouw Kreuiter en de heele klas naar Giethoorn en Vollenhove. Eerst met den trein tot Steenwijk en toen verder den heelen dag gefietst. ’t Was jammer dat het om 12 uur begon te regenen want toen hebben we niet kunnen punteren in Giethoorn.
Nu is er groot nieuws: Ik tennis ( geen tannis uitspreken! ) Dat komt zoo : Er is hier een Joodsche tennisclub opgericht voor personen boven de 18 jaar en nu werd besloten er een adspirantclub aan toe te voegen voor persoone ( wèl kinderen ) benèden de 18 jaar, waaronder ook mijn persoontje behoort. Onze club is niet zòo leuk. Maar affijn er behoren toe: Juut en Becca van der Kaars, Emiel van de Heyden, Betty en Leo van der Heyden, Jo Dwinger, Jules Cohen, Louis Cohen, Meyer Velleman en lest best: Ik. Nu is het gekke dat wij alleen mogen spelen onder toezicht van één van de grooten n.l. Mevrouw Leefsma, Meneer Dito, Mr. van Kollem, Mevr Dito, Hanie Klein, Jaap Cohen en { Louis Sanders en Erie Pinto } die ik een paar leuke jongens vind. Donderdag ’s Avonds heerlijk getennisd alleen jammer van een kleine kijfpartij. Er stond namelijk op een lijst die daar hangt dat we tot 9 uur onder toezicht stonden, maar wij dachten dat we nog wel even mochten doorspelen. hoor. Maar nee. Klokslag 9 uur moesten de kleintjes ophouden! en de 4 grooten! die er waren begonnen te spelen. Om razend te worden. Maar Daniël!!!!

Vrijdag 29 Juni. Na 4 uur weer gespield en we hebben  reuze gelachen want er was geen verkeersagent! Ik heb niets heel gewichtigs vergeten. Ik heb een mantelpak. Van Saarke heb ik „aan de Zonzijde gelezen.” Heel mooi.

Woensdag 11 Juli 1923  Dit was een heel gewichtige dag  voor mij, want er hing een groot deel van m’n verder leven !!!! vanaf. Want als ik zou zakken, dan moest ik in de huishouding en dus al die werkjes als kousen stoppen, kopjes wasschen enz doen en ik kan gerust zeggen dat ik alle die dingen vreeselijk vind Maar gelukkig ben ik overgekomen en wel naar de 4e Klasse MHBS. Tante Jette is ook hier gekomen met haar 3-tallig kroost. De oudste is bij ons en ik heb er heel wat mee te doen want hij is al om 6 uur wakker en dus ik idem dito.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten