17 augustus [1910]
De hele dag heb ik ijverig Kinderjaren gecorrigeerd. Het is frappant hoezeer iemands karaktertrekken in zijn jonge jaren dezelfde blijven op zijn oude dag. Als kind vereerde hij [Tolstoj] schoonheid al (Serjozja Ivin), vandaar dat hij zo gebukt ging onder zijn eigen lelijkheid en het gebrek aan schoonheid wilde compenseren door een intelligente en goede knaap te zijn. Treffend is het hoofdstuk 'Grisja' uit het handschrift, met plaatsen die uit het boek zijn weggelaten: een zinnelijke scène in de provisiekamer met Katenka, die onmiddellijk volgt op de uitingen van vertedering en verheven religieus gevoel, van geloof en sereniteit door de geestelijk gestoorde Grisja.
Schoonheid, zinnelijkheid, wisselvalligheid, godsdienstigheid, een eeuwig zoeken naar God en de waarheid – dat zijn kenmerken van mijn man. Hij verzekert me dat zijn verkoeling jegens mij voortkomt uit mijn onvermogen hem te begrijpen. Maar ik weet dat hij het vooral vervelend vindt dat ik hem ineens zo helemaal door heb, en maar al te goed begrijp wat ik vroeger niet zag.
• In haar dagboeken beschrijft Sofia Tolstoi (1844-1919) haar 48-jarige huwelijk met Lev Tolstoj (1828-1910). Hoewel ze een sterke en artistieke persoonlijkheid was (ze schreef en fotografeerde), stelde ze haar leven volledig in dienst van de grote schrijver met al zijn nukken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten