Dinsdag, 14 januari 1958
Ik zit in Amerika. Het is ongelooflijk! Om precies half zeven Newyorkse tijd landden mammie, Leo Horster en ik met een vliegtuig van de SAS op ldlewild. Het is bitter koud, de wind giert ons om de oren. En goed uitgeslapen ben ik ook niet, maar dat doet er niet toe, ik ben in Amerika. Eerlijk gezegd ben ik wel een beetje opgewonden. Nauwelijks stapten we uit het vliegtuig, of daar stonden al vijf fotografen klaar. Een van hen stortte zich op me en zei: 'I am Dennis, I am your friend, I will be with you all the time.' Dat was Dennis Stack, een bekende Amerikaanse fotograaf, zoals Leo mij uitlegde. En toen riepen alle fotografen: 'More legs, please.' Ik moest met beide handen mijn rok ophijsen — en dat in deze kou. Maar ik vond het wel amusant. Lynn Farnol en Charles Levis waren er ook, als vertegenwoordigers van Disney. Toen we de aankomsthal binnenkwamen, sloeg ons een afschuwelijke warmte tegemoet en in dat ene uur dat we moesten wachten tot al onze dertien koffers waren doorzocht, kreeg ik het behoorlijk warm. Maar daarna gingen we naar het Plaza hotel. Zoiets heb ik nog nooit gezien. Dit is geen hotel, het is een hotel-stad. Mammie en ik hebben de kamers 1632, 1634 en 1636. Kamers is eerlijk gezegd niet het juiste woord. Ik moet een half uur lopen voordat ik vanuit mijn suite door de salon bij mammie ben. En overal staan bloemen. Van Walt Disney, van Paul Kohner, van daddy en een heleboel andere mensen. Om negen uur kwam de eerste verslaggever en om tien uur stelde een jongeman met fototoestel zich voor als Horst Buchholz. Eerst dacht ik dat hij een grapje maakte. Maar hij heet echt zo en is fotograaf van Associated Press. Om half vier 's middags vond mijn eerste televisieshow plaats. Eerlijk gezegd trilde ik een beetje. Dat was natuurlijk helemaal niet nodig, het ging heel goed. En in aansluiting daarop kwamen er weer vijf fotografen van International News Service en de huidige correspondent van Stern. En daarna hebben we wat door de stad gezworven. Je valt werkelijk om van verbazing. Er lopen hier net zo veel nertsmantels rond als bij ons regenjassen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten