(Aan Max en Simone Bégouën)
Dire-Dawa 8 januari 1929
Ik ben helemaal ondergedompeld in een exotische en romantische wereld. Allerlei landschappen: woestijnen, die aan de Rode Zee grenzen, de hoogvlakten van Somaliland (tweeduizend meter hoog), de jungle van de Hawasj en de jungle van Harrar. Ik ben zo'n beetje overal geweest. En werkelijk, het is vreemd en vermakelijk om op deze manier 's winters te leven, met zo weinig mogelijk kleren aan (behalve 's nachts op de hoogvlakte), midden tussen de vogels, de bontgekleurde apen, de mimosa's en de koffiestruiken. Ik ben nog niet uitgekeken op dit afrikaanse leven, dat zoveel verschilt van het barre Mongolië (dat ik toch niet vergeet).
De mensen hier zijn de moeite van het bestuderen waard, en ze zijn in ieder geval, in tegenstelling tot de Chinezen, ook uiterlijk heel opmerkelijk: zowel de Danakils als de Issa's, de Karangans en de Galla's hebben prachtige koperkleurige lichamen, die werkelijk een eenheid vormen met de omgeving en de fauna. Ze duiken plotseling op een geheimzinnige manier op, gewapend met hun speer en hun mes, of, op de wegen (en zelfs als ze naar de stad gaan, naar Harrar bijvoorbeeld) komen ze voorbij in kleine groepjes, mannen en vrouwen, in de ganzepas en bijna altijd op een sukkeldrafje. Het is een mooi mensensoort, dat zichzelf overleeft. Maar hoe onbekwaam om onze opmars te volgen!
Zij zullen zich vermengen of zij zullen verdwijnen -evenals de zebra's en de olifanten. Jullie zullen zeggen, dat ik wreed ben en vol onbegrip, maar heus, naarmate ik meer om mij heen kijk en meer nadenk, zie ik steeds minder een andere uitweg voor het denken en handelen, dan het duistere geloof in de opmars van het Denken (of, als je wilt, van de Geest). En deze is een onverzadigbare en vernietigende macht voor alles wat zijn tijd heeft gehad. Deze tastbare werkelijkheid van het Denken, die alle geweldige eigenschappen waarmee een eeuw van wetenschappelijk onderzoek de materie had willen optooien, in de schaduw stelt (of juister gezegd: tot zichzelf terugvoert) beheerst hoe langer hoe meer mijn denkbeelden aangaande de toekomst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten