• Andreas Oosthoek (1942) is een Nederlandse schrijver en journalist, die al zeer lang aan een biografie over Martinus Nijhoff werkt. Dit fragment (afkomstig uit dit journaal) gaat over de dood van de zoon van Nijhoff.
10, 11, 12 december 1986, Genève/St-Légier
Faan* is plotseling dood, rustig in zijn slaap. Vanochtend belde Maurice. Hij zei me dat Stephan niet meer sprak en dat zijn nagels zo paars waren. Ik heb Eric Rochat, de huisarts, gebeld en gevraagd te kijken. Die bevestigde. Ik ben nu op de vliegveld Cointrin. Ik word afgehaald. (...) Het is verschrikkelijk. M. heeft Faantje opgebaard, every inch the gentleman, in zijn tweed met zijn kleine schoenen, temidden van brandende kaarsen en onder het grote houten kruis van zijn grootmoeder Alida. De dood moge onaantastbaar zijn, ik vind deze uitstalling toch te wreed voor een man die nooit van poespas heeft gehouden. (...) Er is een brief voor mij, die lag al klaar van zijn laatste jaardag. Hij wil niet door Europa gezeuld worden, dus blijft hij hier in Saint-Légier. De gemeenteman graaft een graf naast Paul Hindemith. Faan heeft een witte kist. (...)
Hij had, schrijft hij, eindelijk vrede met het idee van een boek: het boek van mijn vader zal dat van moeder en mij zijn... Ik zal Martin Ros laten weten dat ik het zal schrijven.
* Faan: Stephan Nijhoff, beter bekend als Stephen Storm, de zoon van dichter Martinus Nijhoff en diens eerste vrouw Netty Wind (ook bekend als A.H. Nijhoff).
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten