25 december. Kerstmis. Wanneer men uren achtereen in feestkledij gehuld gaat en alle bij dit soort uitmonstering horende opmerkingen zijn geplaatst, komt er een moment waarop de knelling van het geheel enigszins begint te vermoeien. De combinatie van geroosterde kip met champagne van eigen bodem blijkt een normaal menselijk lichaam niet aan te kunnen. De Franse champagne die ik jaren geleden heb gedronken is tot de geschiedenis gaan behoren, die vind je niet meer. Die van hier zijn abominabel; als zij alles bij elkaar nog wel drinkbaar zijn, zit er een gronderige nasmaak aan en zijn ze ondraaglijk zoet. Misschien is de grond hier te uitgesproken, drukt die er te zwaar zijn stempel op om een zo lichte en etherische wijn te kunnen leveren. De combinatie van gekonfijte vruchten met zoete wijn ligt als een blok op je maag voor de eeuwigheid. Na een licht avondmaal ga ik slapen. Ik lees Stendhal - mordant* en ontnuchterend.
* mordant = bijtend, scherp, schamper
Geen opmerkingen:
Een reactie posten