Woensdag 20 mei [1995]
Treurig, treurig, maar Trijntje heeft het niet gehaald.
'Komt door dat broekpak. Ze leek wel een vogelverschrikker,' vond meneer Pot.
Een nieuw hoogtepunt in de songfestivalhistorie vormden vier Finse mongolen. Hier in huis zeggen de meesten nog 'mongolen' en niet 'mensen met een verstandelijke beperking'. Ze hebben het ook nog over negers en buitenlanders. Dat is niet omdat ze geen respect hebben voor deze bevolkingsgroepen, maar omdat de introductie van het politiek correcte taalgebruik aan hen voorbij is gegaan. De taal staat hier stil.
Er waren flink wat klachten over de snelle regie bij het songfestival en over de nogal nerveuze belichting.
'Ik krijg nog een epileptische aanval van al dat geflikker,' vreesde mevrouw Quint.
'Jij krijgt nog een epileptische aanval van een stoplicht,' zei Pot.
Hij was goed op dreef gisteravond.
Elk songfestival opnieuw wordt met weemoed gesproken over Ted de Braak, Corrie Brokken, Teddy Scholten en, nou vooruit, ook over Udo Jürgens en Charles Aznavour. Al weet niemand met zekerheid of die allemaal hebben meegedaan.
Halverwege de Finse Downrockband ging het geluid van de tv in de gemeenschappelijke ruimte zacht. Na de travestiet met baard was dat de druppel die de emmer deed overlopen.
'We hebben al een keer Russische oma's gehad, maar nog geen Hollandse opa's,' zei Antoine. 'Misschien is dat nog een gat in de markt.'
Evert zag ook wel brood in een dementenband.
'Kukelen er misschien wel bij elk optreden een paar van het podium als ze proberen te ontsnappen.'
'Nou, zo kan-ie wel weer, meneer Duiker,' wees de zuster hem terecht.
Pas bij de bekendmaking van de uitslag ging het geluid weer aan.
Ook al hadden wij maar vijf van de zestien liedjes gehoord, het was natuurlijk een schande dat Trijntje niet doorging.
'Tegen al die Oostbloklanden kunnen we niet op,' werd er gemopperd. We hoeven nu zaterdag niet naar de finale te kijken. Als 'we' niet meedoen, kijken 'we' ook niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten