George Orwell • 25 oktober 1940

• George Orwell (1903-1950) was een Britse schrijver en journalist. Van 1941-1943 werkte hij voor de op India gerichte Eastern Service van de BBC, waardoor hij de politieke en militaire ontwikkelingen op het vasteland op de voet volgde. Zijn dagboeken zijn gepubliceerd als Diaries. Gedeeltes eruit zijn hier te lezen. De Nederlandse vertaling (van Nelleke van Maaren) is gepubliceerd in de reeks Privé Domein.

> Orwell and antisemitism
> Antisemitism in Britain

25.10.40.
Onlangs op een avond de massa’s bekeken die schuilen in de stations van Chancery Lane, Oxford Circus en Baker Street. Níét allemaal joden, maar volgens mij wel een hoger percentage dan je normaal gesproken zou zien in een menigte van die omvang. Het vervelende van joden is dat ze niet alleen in het oog lopend zijn, maar ook alle moeite doen om dat te zijn. Een vreselijke joodse vrouw, werkelijk het stripverhaalprototype van een jodin, vocht zich op Oxford Circus de trein uit en deelde rake klappen uit aan iedereen die in de weg stond. Het deed me denken aan vroeger in de Parijse metro.
Was verbaasd dat D., die er uitgesproken linkse opvattingen op na houdt, geneigd is de huidige afkeer van de joden te delen. Hij zegt dat de joden in zakenkringen pro-Hitler aan het worden zijn of dat in elk geval van plan zijn. Dat klinkt bijna ongelooflijk, maar volgens D. bewonderen ze altijd iedereen die tegen hen trapt. Wat ik denk, is dat elke jood, d.w.z. Europese jood, Hitlers sociale stelsel zou prefereren boven het onze, als het niet toevallig zo was dat hij hen vervolgt. Hetzelfde geldt voor bijna iedereen uit Midden-Europa, d.w.z. de vluchtelingen. Ze gebruiken Engeland als toevluchtsoord, maar ze kunnen er niet anders dan de grootste minachting voor koesteren. Dat zie je in hun ogen, ook al zeggen ze het niet openlijk. Het is nu eenmaal zo dat de insulaire en de continentale wereldbeschouwing volstrekt onverenigbaar zijn.
Volgens F. is het echt waar dat buitenlanders tijdens de luchtaanvallen banger zijn dan Engelsen. Het is niet hun oorlog en daarom hebben ze geen enkel houvast. Volgens mij verklaart dat ook het feit – ik ben er vrijwel zeker van dat het een feit is, hoewel je dat niet mag zeggen – dat mensen uit de arbeidersklasse banger zijn dan die uit de middenklasse.
Hetzelfde gevoel van wanhoop wat betreft dreigende gebeurtenissen in Frankrijk, Afrika, Syrië en Spanje – het gevoel dat je voorziet wat er gaat gebeuren en machteloos bent om het te voorkomen, en met totale zekerheid weten dat een Britse regering níét zo kan handelen dat zij de eerste klap uitdeelt.
Luchtaanvallen de laatste dagen aanzienlijk verminderd.