23 september
Je hoort tegenwoordig vaak dat je ziek wordt van deze staat [de DDR], en dat is nu ook aan mij te merken. Een soort kiespijn die je zelfs tijdens je slaap voelt. Birgit doet na een bezoek aan het warenhuis de verkoopsters na, figuren uit het dodenrijk, met een verstard gezicht, die haast zonder iets te zeggen een trui omhoog houden en weer wegleggen en het ‘nou-nou-nee’-gesprek afbreken door een definitief hoofdschudden en meteen weg te lopen. Het ergste in dit land: naast verval en vernietiging en officiële leugenachtigheid nu ook nog eens de teloorgang van de omgangsvormen, de onvriendelijkheid bij ons allemaal, de allang in ons gezicht gegrifte stuursheid.
De groepering Neues Forum vanwege de klaarblijkelijke schending van de grondwet staatsvijandig verklaard. Alles lijkt op een beslissing aan te sturen.
Liever betaal ik 4 mark voor een pak kwark dan dat ik dag in dag uit die leugenachtige shitbladen uit de brievenbus moet halen. Ongetwijfeld bepaalt ook dat al je fysionomie. Ik heb vast allang de DDR-oogopslag. In ieder geval ben ik herkenbaar aan mijn slechte gebit.
Uitgerekend hit-zangers hebben hun steun aan Neues Forum betuigd!
27 september
Continu bezoek gehad. Als laatste Czechowski, die de week meestal in een dagcentrum voor psychotherapie moet doorbrengen: depressies. Ook voor hem stel ik een korte brief op aan zijne excellentie de voorz. v.d. Staatsraad, i.v.m. Forumverbod. Ik vind mezelf heel erg moedig. Ik verval onmiddellijk in een soort ambtelijk taaltje. Dat raak ik pas weer een beetje kwijt als ik inzie dat ik de brief helemaal niet aan hem schrijf, maar aan mezelf, en wel vanwege mijn zelfrespect. Rakowski, hoor ik via de radio, vreest dat de perestroika nog door een dal van bloed en tranen zal moeten gaan.
Vannacht stroomde het water door het dak heen naar binnen. We moeten de slaapkamer dweilen. Een nacht om te janken. Moorddadig gebons en geklop van boven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten