18 September 1944
Aan onze lieve kinderen heb ik een zeer treurige tijding te melden. Vanmorgen aan 't ontbijt kreeg je beste Vader hartkrampen, die zoo ernstig zijn geworden dat de dood intrad; hij is om half elf van mij weggegaan zonder een woord van afscheid.
Vader heeft daar nooit last van gehad. Wel nam hij reeds jaren 's morgens een hartpoeder in op raad van dokter van Wely. Vader voelde zich steeds goed, dat blijkt wel uit zijn alledaagsche wandelingen.
Och lieve kinderen, Vader hoopte nog zoo voor ons Vaderland te mogen arbeiden en dacht veel over allerlei moeilijkheden, die na de vrede er zouden zijn.
Heeft Vader misschien te veel gepiekerd?
En zoo zit ik dus heden alleen in den vreemde en voel me diep ellendig.
Gelukkig dat ik weet dat God kracht naar kruis geeft. Mijn vertrouwen is op God, Die een Vader is voor weduwen en voor een ieder die op Hem zijn vertrouwen stelt. Amen.
Psalm 130: 1 en 2: "Uit de diepten roep ik tot U, o Heere. Heere, hoor naar mijn stem; laat ooren opmerkende zijn op mijn luide smeekingen."
20 September 1944
Gisteren is het lijk van je goede Vader in de namiddag weggebracht naar Ilmenau, waar hij opgebaard is tot Vrijdag n.m. om daarna in een graf geplaatst te worden, in de hoop, dat we na de oorlog Vader kunnen overbrengen in ons graf in Den Haag.
Ze hebben Vader met alle eer uitgedragen en doen nu hun best wat voor mij te zijn. Vooral Herr Voigt, chef van 't Hotel.
21 September 1944
Hedenmorgen ben ik met Mevr. Dr. Küchler in haar auto naar Ilmenau geweest om te zien waar Vader morgen wordt begraven en ik heb Vader bezocht. Och, wat een zware gang.
Vader was niets veranderd.
Daarna moest ik nog naar de dokter vanwege mijn driemaandelijksche behandeling.
Och lieve kinderen, had ik jullie maar om mij heen.
De Heer is mij tot hulp en sterkte. Waar dan heen? Tot Hem alleen.
22 September 1944
Op Adorée's verjaardag is onze lieve doode begraven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten