zondag 5 februari 2023

Arthur Crew Inman • 5 februari 1948

Arthur Crew Inman (1895-1963) was een Amerikaanse dichter wiens dagboek een van de omvangrijkste is die er bekend zijn. Machinevertaling onderaan.

February 5 • Brita, homely face, talkative, very pleasant, is vacuum-cleaning in Evelyn's bedroom. She's to have an operation on her breast in a week or so. "No," she replies, 'T'm not the least scart. If I die, I die. I'll get well, I get well. I don't think I mind the pain. It all is yust in a lifetime." She takes the vacuum cleaner arm with the brush on it and playfully runs it down my coat. She likes me. She and Evelyn talk along at a great rate. Brita is forty-one. She came over from Sweden when she was twenty-one. She did general housework. "I had good places. I'll have to say that. I stopped when I got married." She married six or seven years ago. Her husband was a mechanic and repaired barber supply equipment. "I didn't leave him; he left me. He was a good musician. He got to playing in barrooms. That was the end. He got to drinking, you know. Well, that's life. He never comes to see Earnie or me, so I s'pose he's through with us." He pays Brita alimony. Brita is philosophical about what happens to her. She shines silver and talks. She has a large wart on her neck. Her teeth are as small as a child's. She wears glasses and her eyes are pale. She has on the same dress always when she cleans, and it smells of sweat. She's stocky, and her breasts hang down. She moves quickly and purposely. She smiles easily and is always pleasant. I find her helpful to have around. She cleans Evelyn's apartment and does our washing. I hope she's a fixture.

Deep-L-vertaling:
Brita, huiselijk gezicht, spraakzaam, zeer aangenaam, stofzuigt in Evelyns slaapkamer. Ze wordt over een week of zo aan haar borst geopereerd. "Nee," antwoordt ze, "Ik ben niet het minste bang. Als ik sterf, sterf ik. Als ik beter word, word ik beter. Ik denk niet dat ik de pijn erg vind. Het hoort bij een mensenleven." Ze pakt de stofzuigerarm met de borstel erop en strijkt er speels mee over mijn jas. Ze vindt me aardig. Zij en Evelyn praten in hoog tempo met elkaar. Brita is eenenveertig. Ze kwam uit Zweden toen ze eenentwintig was. Ze deed algemeen huishoudelijk werk. "Ik had goede werkplekken. Dat moet ik zeggen. Ik ben gestopt toen ik trouwde." Ze trouwde zes of zeven jaar geleden. Haar man was monteur en repareerde kappersbenodigdheden. "Ik verliet hem niet; hij verliet mij. Hij was een goede muzikant. Hij ging in kroegen spelen. Dat was het einde. Hij ging drinken, weet je. Zo gaat dat. Hij bezoekt Earnie en mij nooit meer, dus ik denk dat hij klaar is met ons." Hij betaalt Brita alimentatie. Brita is filosofisch over wat er met haar gebeurt. Ze poetst zilver en praat. Ze heeft een grote wrat in haar nek. Haar tanden zijn klein als die van een kind. Ze draagt een bril en haar ogen zijn bleek. Ze heeft altijd dezelfde jurk aan als ze schoonmaakt, en die ruikt naar zweet. Ze is gedrongen en haar borsten hangen. Ze beweegt snel en doelbewust. Ze lacht gemakkelijk en is altijd aangenaam. Ik vind haar nuttig om in de buurt te hebben. Ze maakt Evelyns appartement schoon en doet onze was. Ik hoop dat ze blijft.

Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten