2 November
Soms zijn dromen zo groots en aangrijpends, dat zij ver boven het ‘werkelijke’ leven uitstijgen. [Ik weet nog altijd niet - en het zal nog wel even duren voor ik het te weten kom - waar dat ‘werkelijke’ leven zich bevindt...] Vannacht zag ik de schimmen der vergaste en doodgemartelde Joden - ik hoop dit nimmer te vergeten. Flakkerende, verwrongen, gasachtige, doorschijnende gestalten, als bleke vlammen. Een Joodse vrouw - ik bevond mij temidden van talloze Joden die haveloos en droevig teruggekeerd waren uit concentratiekampen - wees ze mij aan. Het was een schouwspel van zulk een wilde, tragische schoonheid, dat ik het niet zou kunnen tekenen of aan anderen beschrijven.
7 November
Vandaag ben ik mij er van bewust zeer ver te gaan door te bekennen, wat ik al maandenlang mezelf niet durfde bekennen: dat ik niet geloof aan een wereld zonder oorlog, zonder geweld, en er ook nauwelijks naar verlang! Te denken aan een wereld met eeuwig paisibele gewoonten - op de kleine ruzies na - vol hardwerkende, door geen catastrofen van de zijde hunner soortgenoten bedreigde mensen, doet mij vaak rillen van afschuw. Waar blijven dan de grote, gruwelijke hartstochten, de grondeloze haat, die ons jong houdt?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten