Margaretha Ferguson • 12 november 1960

• Margaretha Ferguson (1920-1992) was een Nederlandse 'Indische' schrijfster. Dagboeknotities van haar zijn gepubliceerd onder de titel Brief aan niemand.

8 november 1960
Extase — dus Zondag en maandag zal wel goed zijn (Mary Kiehl, Hein Buitenweg) — dus het artikel voor Het Vaderland over Tolstoj was subliem (Wim Braasem) — dus nu durf ik door te gaan — het is prachtig helder weer met een frisheid als uit de voortijd — Pieter doet zo zijn best en ziet er schattig uit in zijn groene sweater en lange broek, en Ingrid zingt dikwijls, luid en onbeheerst — en toen kwam Dietrich Fischer-Di[e]skau met Mahler — extase.
Nu durf ik door te gaan.
Allemaal van die gevoelens die je tot niet verwoordbare gedachten brengen van — dank u heer, waaraan heb ik dit verdiend, ik ben zo gelukkig en zo dankbaar.

12 november 1960
Nu het stuk over Tolstoj dus echt wel gelukt is en ik dacht met nieuwe moed voor De nieuwe stem aan Mikloecho-Maklaj te kunnen beginnen, blijkt dit weer even moeilijk alsof ik zelfs nog nooit een schoolopstel had geschreven!
Corry Leepel, mijn buurvrouw, zei: Dan kun je toch gewoon, van het begin af, feitelijke mededelingen schrijven want bijna niemand hier weet iets van hem af en die feiten op zich, onder andere dat hij in de negentiende eeuw in Indië is geweest en op Nieuw-Guinea bijna een tolstojaanse kolonie had gesticht, moeten interessant zijn.' Dat gaf me wel even wat opluchting, maar blijkbaar is dat nog niet helemaal mijn weg. Eigenlijk zou ik het beste doen alles op te schrijven wat in me opkomt, zonder door te strepen of te lang na te denken, en dan pas later tot ordening over te gaan.
Een kritische vriendin zei: 'Het klinkt misschien gek maar ik vond je stuk over Tolstoj met zoveel liefde geschreven.' Later, nadat ik over de bevreemding heen was, bedacht ik dat ik op haar en andere vrouwen vooral waarschijnlijk in mijn leven met Alexander een zeer liefdeloze indruk maak, en misschien ook in mijn verhalen (als men ze niet écht kan lezen); wellicht zijn ze verwonderd dat ik me zo heb kunnen verdiepen in een object, ze gaan er immers van uit dat ik altijd zo met mezelf bezig ben! Wat zij 'mezelf' noemen is dus de literatuur, maar dat hebben ze zeker nog niet gemerkt.