Josep Pla • 25 maart 1919

• Josep Pla i Casadevall (1897-1981) was een Spaanse schrijver en journalist. Zijn dagboeken over de jaren 1918-1920 zijn in het Nederlands vertaald door Adri Boon, en uitgegeven onder de titel Het grijze schrift.

25 maart. In de stad is alles nog hetzelfde. De bezetting door de militairen heeft zich-te oordelen naar de troepenbeweging uitgebreid. Bevel uit het buitenland. De kanonnen en het Rode Kruis nemen een groot deel van plaça de Catalunya in beslag. Vanaf het balkon van het pension zie ik groepen bewapende niet-militairen: de burgerwacht. Soldaten in de straten. De soldaten houden de voorbijgangers aan, dezen doen hun handen omhoog, waarna zij gefouilleerd worden. Bij het donker worden, weinig mensen op straat. Zeer schaars licht — hoewel misschien iets meer dan gisteren. De pensionhoudster zegt 's avonds: en wat moeten we morgen nu eten? De generaal heeft verordend dat morgen de winkels open moeten gaan.

Conxita, de oudste dochter van de pensionhoudster heeft zich vandaag van kant willen maken door zich uit het raam van de luchtkoker te werpen. Ik liep juist door de gang toen ik iemand het raam hoorde opendoen. Ik draaide mij om en zag Conxita die half door het venster naar buiten hing... Ik snelde eropaf en was nog op tijd om haar aan haar benen naar binnen te trekken. Weinig ervaring met het zich uit ramen werpen. Dat doe je anders. Diepe bleekheid van het meisje — half bewusteloos-leunend tegen de wand. Maar misschien is zij mij er in haar hart dankbaar voor. Het schijnt dat het te maken heeft met liefdesperikelen, met haar verloofde - die naar ik heb horen zeggen agent is — en die twijfels over haar blijft houden. In het pension is met totale onverschilligheid op het voorval gereageerd.

Een prachtige nacht. Vanaf het balkon aan de straatkant zie ik een hemel afgeladen met sterren. Nu er vandaag geen licht brandt, zijn de sterren te zien. Patrouilles trekken traag door de straten. Om de zoveel tijd een troep bereden agenten van de guardia civil. Geluid van hoefijzers op de klinkers. Zo nu en dan passeert een automobiel vol gas onder het maken van een enorm, opmerkelijk kabaal - dat je anders niet erg vaak hoort. Van de kant van de serre bereikt mij de hese nasaliteit van een zotte fonograaf.