Mathieu Galey • 23 februari 1986

• Matthieu Galey (1934-1986) was een Franse schrijver. Zijn na zijn dood (hij overleed aan ALS) verschenen Dagboek (vertaald door Joop van Helmond) wordt als een literair meesterwerk beschouwd.

Galey overleed op 23 februari.

9 februari. Londen
In het Savoy, zoals een personage van Somerset Maugham, om kennis te maken met het summum van luxe. De bedienden in jacquet, dikke tapijten, de warme kleuren, meubilair van nootwortel, zoals het dashboard van een Rolls, en spiegels over de gehele wand. Helaas kan ik mezelf erin zien. Alles verliest er zijn luister door... Spontaan legt het kamermeisje, dat onze bedden komt opmaken, uit dat een verpleegster en een dokter ter plekke beschikbaar zijn, ongetwijfeld uit angst dat ik, gezien mijn porem, de volgende ochtend niet zal halen.

11 februari
Wie heeft gezegd: 'Wanhoop is een gebrek aan fantasie?' Niets weerhoud je ervan je het ergste voor te stellen.

17 februari
In Le Beaucet staat een oud harmonium dat ik eens bij een uitdrager in Marseille heb gekocht. Een wrak dat met touwtjes bij elkaar wordt gehouden en waarvan de kapotte balgen tussen elke noot een gefoeter uitstoten, do-pfooeii-re-pfooeii-mi-pfooeii... Dat is nou precies waarop mijn spraakvermogen nog lijkt als men bij toeval de klank onderscheidt, nou ja het woord, gefoeter.
Hardnekkige griep, of de laatste fase die inzet, wie zal het zeggen? Geen angst. Een enorme, vredige vermoeidheid.

19 februari
Ik zie dat ze om me heen allemaal met hun handen in hun haar grijpen, omdat ze niet meer weten hoe ze me moeten voeden of verzorgen. Bij gebrek aan een remedie kopen ze een televisie, om me te vergeten... De vooruitgang!

23 februari
Laatste beeld: het sneeuwt. Onbevlekte hemelvaart.