28 april
Vooral tegen het voorjaar als de natuur een beetje uit haar lange slaap ontwaakt maar weer insluimert (zoals dit moment ook het behaaglijkst is in de slaap van de mens), zijn er dagen dat de natuur zo dromend**, zo in gepeins verzonken is dat wij heel goed aanvoelen wat het wil zeggen dat de noorderlingen uit Ymirs hersenen de wolken vormden; de hemel verbergt zich zo wonderlijk in een doorschijnend sur-tout als een mooi meisje dat haar schone vormen in het Hell-Dunkel van de fantasie hult. — En zijn niet al onze gedachten wolken die al naar de verschillende luchtstromingen combinaties aangaan — niets dan wolken, of ze nu een poosje boven ons stil blijven staan alsof ze bij ons willen blijven, of dat ze elkaar haastig verdringen, voortgedreven door de stormen der hartstocht. Jij, lieve lezer, wiens horizon nog niet door zulke wolken is verduisterd, voor jou drijft ook deze wolk voorbij, onopgemerkt en vergeten zoals zoveel andere dingen die je wel hebt gezien maar die geen indruk op je hebben gemaakt omdat ze niet reeds in jou aanwezig waren —
3 mei
[In de marge bij fragment hierboven]
** — Träume ich denn, oder träumt diese phantastische nacht von mir? —
v. Eichendorf: Dichter und ihre Gesellen, blz. 359
Geen opmerkingen:
Een reactie posten