25 april
Merkwaardige reeks van faalhandelingen. Sinds mijn terugkeer overkomt het me telkens dat ik me bij het thuiskomen in het huis vergis en op 10 in plaats van 12 naar binnen ga, vooral als ik de tram ben uitgestapt op de avenue de Versailles, waar nummer 10 op de hoek ligt. Ik schreef deze herhaalde vergissing vagelijk toe aan mijn angst om bij het thuiskomen D[aisy] S... te ontmoeten, een vrouw van wie ik vroeger ooit hield en die het appartement juist boven het mijne bewoont. (Soms valt ze in mijn dromen samen met Z[ette].) Gisteravond, toen ik meende dat ik bij terugkeer van het Trocadéro naar ons appartement op de eerste verdieping ging, ben ik doorgelopen naar de tweede en heb mijn vergissing pas bemerkt op het moment dat ik met mijn sleutel de deur van deze vrouw ging openmaken.
Toen ik vandaag de straat opgelopen was na een ruzie met Z[ette]—een ruzie die gebaseerd was op een futiele aanleiding, maar in de loop waarvan ik ertoe kwam haar mijn panische angst voor impotentie te bekennen, passeerde ik vlak bij de kerk van Auteuil een vrouw en haar kind van ongeveer drie jaar oud. In deze vrouw dacht ik een tijdje D[aisy] te herkennen en ik ben nog niet zo overtuigd van mijn vergissing. Een minuut lang had ik zin haar aan te spreken, zozeer greep het idee me aan dat ze een kind zou kunnen hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten