Michel Leiris • 21 april 1933

• In de tegenwoordige tijd. Journaal 1922 - 1989 van de Franse schrijver Michel Leiris (1901-1990) is geen dagboek in de eigenlijke zin: het is een 'plakboek' voor schrijfoefeningen en opzetjes, een notitieboekje voor faits divers. Vragen over dood en verval vormen een rode draad.

21 april (Parijs)
Gisteren 32 jaar geworden. Minder geïmponeerd dan ik had gedacht door de mijlpaal die deze verjaardag vormt.
Naar Bellevilloise geweest voor een communistische propagandabijeenkomst waar films werden vertoond. Twee films: De tragedie van Lourdes, een katholieke film van enkele jaren terug; de antichrist wordt erin voorgesteld door een personage met romantische allures (lang haar, hangsnor, cape, grote zwarte sjaal, een paar keer omgeslagen), lid van een geheim genootschap dat gevaarlijk is zoals voor de lezers van de krant La Croix de vrijmetselaars dat vast zijn; en Het mirakel van Sint-Joris, antireligieuze sovjetfilm, die me tegenviel vanwege zijn nogal zwakke satirische strekking, waardoor het probleem op een te platte manier werd behandeld; simpel verhaal over een onecht wonder dat op touw gezet is door oplichters.
De Internationale op de grammofoon, tot slot.
Vandaag gewerkt in het Museum voor Etnografie, samen met de door Minotaure gestuurde fotografen voor het speciale nummer dat gewijd is aan de tentoonstelling van de Expeditie.
Ga vanavond naar Les Misérables in het Théatre de l'Ambigu, met Z[ette] en Lili Masson.
Al enkele dagen niet gevreeën, wegens menstruatie.
Bijna Les Vases communicants van André Breton uit.