12 april 1978
Idee voor verhaal, titel: Het Eind van het Boek. Laatste hoofdstuk van niet bestaande roman, op 19de eeuwse leest over hoe het verder gaat. Eerste zin: ‘Terminat hora diem, terminat auctor opus’ en dan nog ± 40 blz.
In dat laatste hoofdstuk pleegt de schrijver bedrog: hij laat het verhaal overlopen in/naar de werkelijkheid, toon meestal badinerend.
De evolutie van fictie kan gezien worden als een steeds verdergaande verfijning van het bedrog. In de 19de eeuwse roman plaatste de schrijver zich nadrukkelijk tussen verhaal en lezer, niet alleen als verteller, maar ook als verzinner. Huidige pogingen om die werkelijkheidsillusie te doorbreken zijn vaak onbeholpen. (m.u.v. Middlemarch)
Idee voor t.v.-spel: quiz in drie ronden, met als hoofdprijs een atoombom.
Werk aan Alle Vlees is Glas moeizaam.
Horoskoop ingeleverd bij Chez Nelly voor cultureel leven.
15 april 1978
Gisteren en vandaag gelezen in Furbank's biografie van Forster dl 11. Herinner me de eminente Britse romanschrijver Francis King op een afschuwelijke British Council avond een paar weken geleden: Forster te verlegen timide, had grote schrijver kunnen zijn. Biografie vertelt een ander verhaal: dat scrupuleuze van Forster is zowel de kern van zijn persoonlijkheid als van zijn werk. Virginia Woolf had er ook moeite mee. Ik weet niet wat voor schrijver hij geweest was als hij niet zo'n scrupuleuze vent zou zijn. Maar dan Francis King, die zoveel homo-erotiek in zijn werk doet! [...]
Eind v.h. Boek idee (misschien een soort B.S. Johnson idee) blijft me bezighouden: een schrijver die niet kan ophouden, voor wie fictie te veel werkelijkheid is geworden, zoiets. Of misschien: de macht over zijn romanpersonages niet kwijt wil raken, op wil geven. Verhaal moet een schijn van fantasie hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten