3 juli 1941
Stalins uitgezonden toespraak [...] is in feite volledig in tegenspraak met alles wat hij en zijn volgelingen de afgelopen twee jaar hebben gezegd. Niettemin was het een prachtige, vechtlustige toespraak, precies de passende tegenhanger van die van Churchill, en hij maakte duidelijk dat niet naar een compromis wordt gestreefd, in elk geval niet op dit moment. [...] Aan Groot-Brittannië en de VS wordt in vriendelijke termen en min of meer als bondgenoten gerefereerd, hoewel er vooralsnog blijkbaar nog geen formele alliantie bestaat. Ribbentrop & Co worden ‘kannibalen’ genoemd, net zoals ook de Pravda ze betitelde. Een reden voor de merkwaardige woordkeus die vertaalde Russische toespraken vaak vertonen, is blijkbaar dat het Russisch een zo grote woordenschat aan scheldwoorden heeft dat er geen Engelse equivalenten voor bestaan. Een beter voorbeeld van de morele en emotionele oppervlakkigheid van onze tijd dan het feit dat we nu allemaal min of meer pro-Stalin zijn is niet denkbaar. Die weerzinwekkende moordenaar staat nu aan onze kant, en dus zijn de zuiveringen enz. opeens vergeten. Hetzelfde geldt voor Franco, Mussolini enz., mochten die uiteindelijk onze kant kiezen. Het enige dat je werkelijk in het voordeel van Stalin kunt zeggen, is dat hij waarschijnlijk persoonlijk oprecht is, in tegenstelling tot zijn volgelingen, want zoals hij eindeloos van front verandert, is in elk geval zijn eigen beslissing. Het is een kwestie van ‘als hij in het water springt, springen we allemaal in het water’, en hij springt vermoedelijk omdat de geest in hem gevaren is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten