6 november
Een nieuwe dag, een nieuw blad, dagboekschrijvers zijn keurige ambtenaren in eigen dienst.
Achter mij een stapel boeken, die ik allemaal zou moeten lezen. Dat woordje ‘moeten’ hindert me. Het interesseert me allemaal, het fascineert me, ik wil het bijhouden, maar ondertussen blijven soms boeken die ik echt graag zou willen lezen wegens tijdsgebrek op een apart plankje vergelen. O.m. kortverhalen van Raymond Carver en Donald Barthelme, en ‘Delightful Murder’ van Ernest Mandel. En natuurlijk ‘Oorlog en Vrede’, dat duurt nu al ongeveer 30 jaar, en nog steeds niet gelezen.
21u. Een tijdje gewerkt aan mijn verhalenbundel met als werktitel ‘Zeer slordig woordenboek’. Ik heb de indruk dat ik nu moeilijker kortverhalen schrijf dan vroeger. Als men een roman schrijft, wordt men na een tijdje meegenomen door het verhaal, ingepalmd door de personages, de sfeer, het probleem, men beleeft het constant, het kleurt de dagen ook als men er niet schriftelijk mee bezig is, en dat is gunstig voor het schrijfproces. Bij kortverhalen moet men echter elk verhaal weer opstarten, de juiste toon vinden, warm draaien, in het ritme komen, enz. Uiteindelijk is de korte inspanning nodig om een short story te schrijven slopender dan het fondwerk van een romancier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten