Barbara de Beaufort & Aaldrik Pot • 1 december 2018

• Uit Met huid en haar. Brieven over verlangen naar buiten - het tweede boek met brieven vol natuurobservaties die Barbara de Beaufort en Aaldrik Pot elkaar schreven. De eerste brief is van De Beaufort, de tweede van Pot.

30 NOVEMBER
Sinister soms hoe snel mijn onbewuste smeekbeden worden verhoord. Vanaf gistermorgen had ik geen computer meer ter beschikking, want overvol met foto's en dus bij de computerdokter voor het toevoegen van opslagruimte.
En wat ga je dan doen.
Voelen hoe verslaafd je bent.
Je voornemen dat nooit, nooit meer te worden.
En dan genieten van niet achter je pc kunnen zitten. Vanmorgen dus een heerlijke ronde over het land gemaakt, lauwe vochtige zuidenwind in de neus, genietend van elke stap.
Voor het eerst lijkt de grond niet meer keihard, dankzij de regen. Langs het akkerpad vind ik om de paar meter wel een reeënligplaats.
Maar ik mis de hazen, met angst in het hart. Hoewel ik ze vorig jaar om deze tijd precies zo miste, geloof ik.
De uitgebloeide zonnebloemen van Ubbo worden druk bezocht door groenlingen, vinken, mezen en kepen, en het smalende lachje van de tjakkers klinkt uit de top van de perenboom. De kamperfoelie bloeit nog steeds, met kleine, gedrongen bloemen. Als ik mijn neus erin steek, ruik ik een verre echo van de zomer.

1 DECEMBER
Gelukkig, de snerpende pijn is gaan liggen. Daarom kon ik 's avonds ook aansluiten bij het Von Humboldt Genootschap. We bespraken Term Insecta van Anne Sverdrup-Thygeson. Heerlijk boek vol korte essays over hoe insecten de mensheid overeind houden.
We hielden huis in een van de zogenaamde Cabiners, een houten huisje midden in het bos. Er staan er nu vier in de bossen rond Schoonloo en Gieten. Je kunt ze boeken en zo een vierdaagse trektocht maken van hut naar hut. Die waar wij zaten was net geplaatst en dus mochten wij uitproberen of alles naar behoren werkte. Dus stond er een grote pan met soep op het kleine houtkacheltje te pruttelen en genoten we van het voorrecht op deze bijzondere plek midden in het bos.
Buiten was het aardedonker. De wind trok aan en de regen sijpelde langs het grote raam aan de voorkant. Af en toe stak ik mijn hoofd even buiten de deur om de wind te horen en de regen te ruiken. En ik hoopte op een bosuil, maar die vond het waarschijnlijk gewoon schijtweer.