Zaterdag 12 juni
De ministerraad van gisteren is snel en vlot verlopen. Het mag gezegd, met Dries [van Agt] kun je efficiënt werken. Hij heeft net als ik de pest aan omslachtigheid en herhalingen. Hoewel ik de breuk nog steeds betreur, is het een verademing af te zijn van de langdradigheid van een aantal van de voormalige PvdA-collega's. Waarom zouden die eigenlijk zo langdradig zijn? Waarschijnlijk omdat zij het ware geloof bezitten. Geloven is een zeker weten, zegt Paulus, en socialisten weten zeker dat ze gelijk hebben. 't Is toch typisch: de beginselloze D'66'ers zijn het meest beginselvast, de PvdA'ers zijn de gelovigen en de christen-democraten zijn de pragmatici. Leve de duidelijkheid in de politiek.
Aan het eind van de middag zal ik, op verzoek, nog een gesprekje hebben met een delegatie uit de fractie, over het lijsttrekkerschap. De fractie kan er zich niet bij neerleggen dat ik vind dat ik het niet moet doen. Hans van Mierlo is vertrokken toen hij merkte dat de partij het met zijn lijn niet eens was, ik vind dat nu mijn tijd is gekomen. Vanavond geven Alexandra en ik een officieel diner in de Ridderzaal voor de Amerikaanse Kamer van Koophandel en een aantal grote Nederlandse ondernemers, in het kader van de Bicentennial. Morgen vertrek ik naar Washington voor een paar dagen politieke besprekingen. Daarna leid ik een week een delegatie van Nederlandse ondernemers, die in Houston en in Los Angeles het pad zal kruisen van Beatrix en Claus. Tien dagen weg van de partijpolitiek, een prettig idee, al zal het programma afgeladen vol zijn. En weg van deze schrijfmachine.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten