Woensdag 10 mei
Een heroïsch besluit genomen: ik ben opgehouden met roken. En dat nu al twee dagen.Het is afschuwelijk om zo plotseling en totaal te stoppen met iets waaraan men veertig jaar lang gewend is, en zeker voor een roker die een pakje maryland van zestien stuivers per dag rookte. Soms beginnen mijn vingers automatisch het stukje papier te rollen dat ze onder in een jaszak vinden; en vannacht heb ik gedroomd dat ik alle tabakshandelaren van heel Parijs afliep op zoek naar een pakje verse tabak met die aangename theegeur. De strijd tegen mijn gewoonte duurt nu al achtenveertig uur. Zal het een overwinning voor me worden?
Maar vandaag ben ik me ongerust gaan maken over het volgende: ik vraag me af of mijn inspiratie het duistere, ziekelijke en onaardse gevoel van opwinding dat de tabak geeft, niet zal missen. En ik ben ook bang dat mijn werkritme, dat wordt gemarkeerd door die dromerige pauzes tijdens het roken van een sigaret, aan kracht zal verliezen. Mocht ik dat merken, dan ga ik hoe dan ook weer roken.
Donderdag 11 mei
Het is merkwaardig, maar sinds ik niet meer rook, heb ik weer gevoeld wat echte eetlust is. Ik wist helemaal niet meer wat dat was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten