Els Polak • 6 januari 1941

• Els Polak (1922) is 17 jaar oud wanneer de oorlog uitbreekt. Ze doet een opleiding tot kleuterleidster in Amsterdam en gaat daar ook op kamers. Hier begint ze aan haar dagboek. Ze schrijft over de oorlog en de situatie van de joden. Haar vader is joods, haar moeder niet. Zij gaat rond 1942 weer in Hilversum wonen. Haar vader wordt opgepakt en overlijdt vlak na de bevrijding van Auschwitz. Haar moeder overleeft het concentratiekamp Dachau. Els overleeft de oorlog in Hilversum.

Maandag 6 januari 1941, Amsterdam
(...) 's Middags hebben we geschaatst. Er was een hevige rel op de ijsbaan. Twee NSB'ers in uniform kwamen. De hele bende stoof op ze af. Ze werden terrible gepest, beentje gelicht et cetera. 'Oranje zal overwinnen'-geroep en 'Wilhelmien zal overwinnen'. Het einde van het kabaal was dat een meisje van een jaar of zestien werd opgepakt, daar ze een ander meisje voor 'smerige landverraadster' uitschold. De hele bende is van de baan gestuurd. Tweede kerstdag ben ik naar Rotterdam gegaan. Na de verwoesting van de stad was ik er niet meer geweest. Ik had me heel goed ingedacht hoe het daar zou zijn. Het was dus niet nog eens een extra domper op m'n logeerpartij daar. Het grootste deel van het puin was al opgeruimd.
Wim en Map waren er ook. Bijna aldoor moesten Wim en ik samen de tijd doorbrengen, waar ik niets op tegen had. Map was als coassistent in het kinderziekenhuis, oom en tante waren druk door de beslommeringen van het kantoor aan huis. De eerste avond ging Wim in bad. Ik lag al in bed toen hij naar z'n kamer ging. Ik trok de stoute schoenen aan en riep hem. We hebben heel gezellig een poosje gebabbeld. Toen hij wilde gaan vroeg ik een nachtzoen. En daar had je de poppen aan het dansen. Hou jij wel van zoentjes? En daarna ging het los. Zalig. We hebben ongeveer een uur zalig liggen flirten. Verder kreeg ik iedere avond een echte nachtzoen. Op oudejaarsavond echter weer een hele zoenpartij tot afscheid. (...) Vandaag was ik weer in Amsterdam om de boel te regelen.