27 januari
Betogers in Sint-Petersburg vormden een levende corridor bij de ingang van de Gemeentelijke Wetgevende Vergadering op bet Sint-Izaaksplein. Toen de afgevaardigden arriveerden, moesten ze door de corridor onder kreten als 'Verenigd Rusland moet zich schamen' 'Deze duffe Doema moet zich schamen, 'Poetin weg!' Een van de protestvoerders verbrandde voor de deur van de Wetgevende Vergadering haar lidmaatschapskaart van Verenigd Rusland.
28 januari
Ljoedmila Aleksejeva en ik bespreken wat er op het Burgercongres gebeurt. Ze bekent dat ze geen hooggespannen verwachtingen heeft.
'Waarom dan. tijd verspild?' 'Wie weet, misschien werkt het!' antwoordt ze.
30 januari
Van het internet: 'Zo, en dan nu, kameraden afgevaardigden, iedereen die voor de verkiezing van Vladimir Vladimirovitsj tot tsaar gestemd heeft, mag zijn handen laten zakken en bij de muur vandaan lopen.'
Een jaar geleden deden moppen als deze nog niet de ronde. Het was de tijd van de grote politieke depressie. Mensen waren bang van de ongenaakbare Poetin die de oppositie had gebroken.
Telkens als er een acute crisis is, wacht Poetin in de coulissen af en pas als het stof is neergedaald, komt hij met een of andere muisgrijze uitspraak voor de dag. Wordt hij nu als een grap gezien? Of leggen mensen zich erbij neer, in afwachting van een terugkeer van het Tijdperk van de Stagnatie en lachen ze in de beslotenheid van hun keukens, net als ze om Brezjnev deden? Wij lijken een voorkeur te hebben voor revolutie van bovenaf, als er iets is wat de mensen aan de top belet om op de oude voet voort te gaan.
Betogers in Sint-Petersburg vormden een levende corridor bij de ingang van de Gemeentelijke Wetgevende Vergadering op bet Sint-Izaaksplein. Toen de afgevaardigden arriveerden, moesten ze door de corridor onder kreten als 'Verenigd Rusland moet zich schamen' 'Deze duffe Doema moet zich schamen, 'Poetin weg!' Een van de protestvoerders verbrandde voor de deur van de Wetgevende Vergadering haar lidmaatschapskaart van Verenigd Rusland.
28 januari
Ljoedmila Aleksejeva en ik bespreken wat er op het Burgercongres gebeurt. Ze bekent dat ze geen hooggespannen verwachtingen heeft.
'Waarom dan. tijd verspild?' 'Wie weet, misschien werkt het!' antwoordt ze.
30 januari
Van het internet: 'Zo, en dan nu, kameraden afgevaardigden, iedereen die voor de verkiezing van Vladimir Vladimirovitsj tot tsaar gestemd heeft, mag zijn handen laten zakken en bij de muur vandaan lopen.'
Een jaar geleden deden moppen als deze nog niet de ronde. Het was de tijd van de grote politieke depressie. Mensen waren bang van de ongenaakbare Poetin die de oppositie had gebroken.
Telkens als er een acute crisis is, wacht Poetin in de coulissen af en pas als het stof is neergedaald, komt hij met een of andere muisgrijze uitspraak voor de dag. Wordt hij nu als een grap gezien? Of leggen mensen zich erbij neer, in afwachting van een terugkeer van het Tijdperk van de Stagnatie en lachen ze in de beslotenheid van hun keukens, net als ze om Brezjnev deden? Wij lijken een voorkeur te hebben voor revolutie van bovenaf, als er iets is wat de mensen aan de top belet om op de oude voet voort te gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten