Magdalena van Schinne • 26 januari 1787

• Magdalena van Schinne (1762-1840) stamde uit een adellijk geslacht, maar was ietwat aan lager wal geraakt. Van 1786-1795 hield zij een dagboek bij (in het Frans, vertaling Anje Dik). Hieronder een fragment uit een brief van haar. 

26 januari 1787
Ik sta iedere dag met mijn oor tegen de deur geplakt om te proberen te ontdekken wat er gebeurt, volgens de opdracht doe ik alsof er niets aan de hand is. Broer en Zuster, ik verlies veel tijd, er blijft me weinig tijd over om te werken en die ik bestem om te schrijven, gebruik ik om te praten. Mijn dagboek is niet erg exact op die manier, maar alles wat ik zou kunnen schrijven, komt iedere dag ongeveer op hetzelfde neer. Nog steeds dezelfde troosteloze situatie volgens Mlle A. Henke. Ze vertelde gisteren aan Cato, die haar was gaan opzoeken, dat wij het gesprek van de dag waren, dat men allerlei afschuwelijke dingen over ons vertelde*, in het bijzonder over de verhuizing van mijn zusters.Ik zou allang gewild hebben dat ze geen geheim maakten van iets dat niet verborgen kon blijven, en dan zou mevrouw Van Heynenoort gewaarschuwd zijn geweest, die dan geweten zou hebben wat ze moest antwoorden, toen men haar in een groot gezelschap kwam vertellen: die jonge mensen die u protegeert doen fraaie dingen. Ik weet uiteindelijk ook niet wat men heeft kunnen insinueren over de stap van mijn zusters. Het zou onvoorzichtig kunnen zijn, maar nooit misdadig, om te proberen de schulden van je moeder te betalen. Maar waar geeft men geen nare draai aan? De helft van de mensheid heeft niets te doen, is gek of gemeen, een derde is zwak en zegt altijd amen op de stem van de meerderheid, en ongelukkigen zijn altijd schuldig, dat is een ding dat heel zeker is. Welnu laat ze maar kletsen zoveel als ze willen. Ik heb minachting voor degenen die me verkeerd beoordelen en ik geloof dat ik hoog boven ze verheven ben.
Van der Meersch heeft, ondanks herhaald aandringen van president Pauw, zijn kas nog niet opgemaakt. Daar zal hij ongetwijfeld zijn redenen voor hebben, maar het maakt ons ongerust, onze zaken gaan niet vooruit.
Hoewel het zo te zien tamelijk goed gaat met moeder, heeft ze toch in haar uiterlijk bepaalde trekken die me opvallen als ik naar haar kijk. Als ik er over nadenk hoe weinig tijd deze vrouw misschien nog te leven heeft, wat zou ik er dan niet voor over hebben om haar een beetje rust te geven.

* waarschijnlijk in verband met de schulden van de familie