22 januari
Zojuist aangekomen in Weimar, waar ik enige tijd hoop te blijven, want hier vind ik rijkgevulde bibliotheken, serieuze conversatie, en bovenal: de rust om te werken. Dineerde bij Boettiger, die uitzonderlijk geleerd is en een goed verstand heeft, maar smaak ontbeert en zich onelegant uitdrukt. Ik heb er een jonge Engelsman leren kennen, de heer Robinson, een bewonderaar van Goethe en Kant, die het Britse gebrek aan finesse en de Duitse voorliefde voor het absolute in zich verenigt.
23 januari
Slecht gewerkt, maar ter compensatie Goethe ontmoet! Raffinement, eigenliefde, lichamelijke overgevoeligheid, buitengewone geest, knappe gelaatstrekken, gestalte ietwat krom — ziedaar zijn portret. Na het eten met Wieland gepraat — een Franse geest, koud als een filosoof en licht als een dichter. Een rit te paard deed me mijn werklust hervinden. Ik verdeelde mijn leestijd tussen Herder en Meiners. Herder is als een lekker zacht en warm bed, waar je heerlijk in droomt. Meiners is nuttig maar saai.
24 januari
Ik heb beter gewerkt, vervolgens weer een paardrit gemaakt. Een saaie avond doorgebracht met saaie vrouwen.
25 januari
Met Albertine de Staël naar het theater. Wat een aardig kind is dat. Ze speelden Huis te koop, een Duitse komedie. Wat is de Duitse humor zwaar!
27 januari
Gewandeld met Boettiger, die enorm veel mensen kent maar de indruk wekt dat het hem eerder hindert dan dat hij er baat bij heeft. 's Avonds naar het bal van de prins van Reuss. Had er een gesprek met Müller over een interessante kwestie: de vraag of de wereld is geschapen of niet. Afhankelijk van je standpunt heeft de menselijke ontwikkeling een diametraal omgekeerd verloop. Als de wereld geschapen is: verval. Zo niet: verbetering.
Gedineerd met Goethe, waarbij ik het gevoel kreeg dat een Fransman, zelfs als hij het niet eens is met wat er in zijn land gebeurt, altijd slecht op zijn gemak is onder buitenlanders. Ik voel werkelijk een soort gêne als ik met Goethe praat. Wat jammer dat hij in de ban is geraakt van de mystieke Duitse filosofie! Hij heeft mij toegegeven dat het fundament van deze filosofie het spinozisme is. Goed, maar waarom zou dat tot religieuze ideeën moeten leiden, en wat erger is: tot het katholicisme?
Zojuist aangekomen in Weimar, waar ik enige tijd hoop te blijven, want hier vind ik rijkgevulde bibliotheken, serieuze conversatie, en bovenal: de rust om te werken. Dineerde bij Boettiger, die uitzonderlijk geleerd is en een goed verstand heeft, maar smaak ontbeert en zich onelegant uitdrukt. Ik heb er een jonge Engelsman leren kennen, de heer Robinson, een bewonderaar van Goethe en Kant, die het Britse gebrek aan finesse en de Duitse voorliefde voor het absolute in zich verenigt.
23 januari
Slecht gewerkt, maar ter compensatie Goethe ontmoet! Raffinement, eigenliefde, lichamelijke overgevoeligheid, buitengewone geest, knappe gelaatstrekken, gestalte ietwat krom — ziedaar zijn portret. Na het eten met Wieland gepraat — een Franse geest, koud als een filosoof en licht als een dichter. Een rit te paard deed me mijn werklust hervinden. Ik verdeelde mijn leestijd tussen Herder en Meiners. Herder is als een lekker zacht en warm bed, waar je heerlijk in droomt. Meiners is nuttig maar saai.
24 januari
Ik heb beter gewerkt, vervolgens weer een paardrit gemaakt. Een saaie avond doorgebracht met saaie vrouwen.
25 januari
Met Albertine de Staël naar het theater. Wat een aardig kind is dat. Ze speelden Huis te koop, een Duitse komedie. Wat is de Duitse humor zwaar!
27 januari
Gewandeld met Boettiger, die enorm veel mensen kent maar de indruk wekt dat het hem eerder hindert dan dat hij er baat bij heeft. 's Avonds naar het bal van de prins van Reuss. Had er een gesprek met Müller over een interessante kwestie: de vraag of de wereld is geschapen of niet. Afhankelijk van je standpunt heeft de menselijke ontwikkeling een diametraal omgekeerd verloop. Als de wereld geschapen is: verval. Zo niet: verbetering.
Gedineerd met Goethe, waarbij ik het gevoel kreeg dat een Fransman, zelfs als hij het niet eens is met wat er in zijn land gebeurt, altijd slecht op zijn gemak is onder buitenlanders. Ik voel werkelijk een soort gêne als ik met Goethe praat. Wat jammer dat hij in de ban is geraakt van de mystieke Duitse filosofie! Hij heeft mij toegegeven dat het fundament van deze filosofie het spinozisme is. Goed, maar waarom zou dat tot religieuze ideeën moeten leiden, en wat erger is: tot het katholicisme?
Leuk om te lezen. Heb je dit zelf vertaald of is ook in vertaalde versie ergens te koop?
BeantwoordenVerwijderen