Zondag 3 maart
Vanmorgen eerst naar de H. Mis in de Mariakapel. Vader D., onze pastoor, was heel tevreden over mijn voordracht in Gent, want hij had die bijgewoond. Het was hem opgevallen dat zulk een groot deel van het publiek uit jongeren bestond. Ik zeide dat komt omdat de jeugd meer dan ooit een antwoord zoekt op de grote levensvragen. Hij beaamde dat. De waarheid is dat de jeugd genoeg heeft van al die vuilschrijverij, overspelige spelletjes, S.M.-troep en soortgelijke ontsporingen die vooral de jonge ziel bezoedelen.
Zojuist naar de tijdschriftenkiosk geweest, en kranten gekocht. De eerste besprekingen van mijn boek gelezen. De meeste zeer gunstig, enkele zuinig en laatdunkend met het verwijt, "dat ik altijd over hetzelfde schrijf". Dat geldt toch voor iedere schrijver en voor alle kunstenaars in het algemeen? Een kunstenaar heeft toch slechts één thema, één visie op het bestaan, één levensgevoel? In Bezorgde Ouders staat toch, wat al in Werther Nieland is aangeroerd? Liefde en Dood, daar gaat het bij mij over, want alleen daarmede kan ik uit de voeten. Niet over Macht, niet over Avontuur, niet over Misdaad, en evenmin over Emancipatie. Evenmin ben ik een vernieuwer of baanbreker; daar heb ik gewoon de tijd niet voor, zo zit dat. Trouwens: het kan alleen maar erger worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten