De corruptie heerschte in Duitschland. Met een pakje sigaretten, een halven liter brandewijn of een klein pakje koffie kon men alles, wat men wilde, gedaan krijgen. Ik kreeg daar een duidelijk bewijs van, toen ik uit den auto stapte op Tempelhof. In mijn gezelschap bevonden zich professor Seip en zijn vrouw, die zich tijdens zijn gevangenschap bij hem had aangesloten. Himmler had zijn toestemming gegeven, dat zij het land zouden verlaten. Seip's papieren waren echter niet op tijd in orde. De autoriteiten deelden ons mede, dat wij in ieder geval konden reizen. Wij beleefden daar op Tempelhof toen eenige spannende minuten: wat zou de dienstdoende ambtenaar doen? Een pakje sigaretten gaf den doorslag. Professor Seip en zijn vrouw konden in het vliegtuig stappen. Kort daarna startten wij. Ik geloof niet dat ik gedurende mijn reizen in Duitschland ooit zoo'n oprechte vreugde gevoeld heb als toen. Dit gebeurde op 9 April, precies vijf jaar nadat de Duitschers Noorwegen waren binnengevallen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten