• Margaretha Ferguson (1920-1992) was een Nederlandse 'Indische' schrijfster. Dagboeknotities van haar zijn gepubliceerd onder de titel Brief aan niemand.
• portret: Bep Rietveld
• Ergens tweede helft juni 1958 kreeg Ferguson een briefje van uitgever Reinold Kuipers, waarin hij meedeelde dat hij haar verhalenbundel Anna en haar Vader wilde uitgeven.
23 juni 1959
Lieve God ik dank u.
Dit is het belangrijkste wat me kon gebeuren, het aller-allerbeste. Nu mag ik dus beginnen.
9 juli 1958
Hij belde op! De man die dus nu na Alexander het meest belangrijk voor me is: Reinold Kuipers. Net tevoren had ik Aya opgebeld die zei dat er vanmiddag een brief in de bus ligt waarin ze gauw heeft neergekrabbeld wat R.K. haar over mijn verhalen gezegd heeft, goeds! Hoe is het mogelijk!
En dan, gisteren, opera, Gré Brouwenstijn, ik heb nog bijna nooit opera gezien, Un Ballo di Maschera, het waren soms oer-kreten, wat een vrouw! En daar zat ik, huilend, ziekig, angstig, met de oude angst van Het Jongetje - het leek me of een deel van mijn leven nu afgesloten is, nee, dit is helemaal fout, of mijn leven nu een nieuwe fase ingaat, maar wat ik zag, wat ik zag, alle dood en leven door mij heen, mijn liefsten die dood zijn, mijn liefsten die leven - mensen van veraf, mensen van mijn later, het was niet te bevatten. Ik voelde hoe alles voortleeft - wat er naar mij toekomt, liefde, haat, liefde-haat, jaloezie, verlangen, bewondering, moordende kritiek - golven golven gevoel - toch schiep ik weer het leven van Het Jongetje.
Ik zei tegen R.K. door de telefoon dat ik eigenlijk alles nog zo leuk vind, dat ik nog niet zakelijk kan zijn, dat alles nog zo nieuw is.
Kort geleden droomde ik dat een vrouw mij achtervolgde en wilde vermoorden, een dag daarna droomde ik dat een man mij achtervolgde en wilde vermoorden (van die dromen, langgerekt, zonder bepaalde angst, meer als een taaie strijd), en vanochtend droomde ik dat een soort half~wit mij kwam vertellen dat mijn moeder een ongeluk had gehad op straat, hij bracht een hoed en een handtasje mee - wat doe ik met die dromen? Wat speelt zich af? Sterker wordt het besef dat ik als een olifant met dikke huid door het leven strompel - wat speelt zich af, in mij, om mij?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten